|
|
1 |
มฆ มนา มนุษย์ มโน มรณ มรรค |
851 |
มฆเทวะ (พระพุทธเจ้าในอดีต) มนุษย์ชุมชนวิเทหะ อายุ 336,000 ปี เป็นกุมาร,อุปราช,เสวยสมบัติ,ผนวช ช่วงละ 84,000ปี |
966 |
มฆเทวะ (ตถาคตเมื่อชาติในอดีต สมัยเป็นราชามีอายุ 336,000 ปี) กับปัจจุบัน (สมัยเป็นตถาคต ช่วงมนุษย์อายุ 100ปี ) |
669 |
มนาปทายีสูตร ผู้ให้ของที่เลิศ ย่อมได้ของที่เลิศ ผู้ให้ของที่ดี ย่อมได้ของที่ดี ให้ของที่ประเสริฐ ย่อมเข้าถึงสถานที่ประเสริฐ |
744 |
มนุษย์ - ยุคก่อน-พระพุทธเจ้า วิปัสสี ยุคมนุษย์อายุ 80,000 ปี (91กัปที่แล้ว).มีปริสลักษณะ32 ตรง กับพระพุทธเจ้า(โคตม) |
773 |
มนุษย์ - เหตุที่ทำให้มนุษย์ จากอายุ ๘๐,๐๐๐ ปี ลดลงเหลือ 10 ปี |
870 |
มนุษย์ - ค่อยๆมีอายุลดลง จาก 80,000 - 10 ปี และ จาก 10 ปี ขึ้นไปถึง 80,000 ปี เมตไตรย์ จักเสด็จ อุบัติขึ้นในโลก |
451 |
มนุษย์ - ฆ่ากันตลอด 7 วัน มิคสัญญีสัตถันตรกัปป์ ผลจากความไม่มีธรรมะของมนุษย์ เนื่องจากพระราชาไม่ช่วยเหลือคนยากจน |
1057 |
มนุษย์ 3 ทวีป มนุษย์ในโลกธาตุ มี 4 กลุ่ม 1.ชมพูทวีป 2.อมรโคยาน 3.อุตตรกุรุ 4.ปุพพวิเทหะ |
273 |
มนุษย์ 3 ทวีป-ฐานสูตร (มนุษย์ 3 ทวีป มนุษย์ชาวชมภูทวีป ชาวอุตรกุรุ และเทวดามีความประเสริฐต่างกัน) |
131 |
มนุษย์ กับ เทวดาชั้นดาวดึงส์ (เทวดาไม่มีทุกข์ ไม่หวงแหน อายุแน่นอน .. มนุษย์ ผู้กล้า มีสติ มีพรหมจรรย์อันเยี่ยม) |
S2- 61 |
มนุษย์เป็นอันมาก ได้ยึดถือเอาที่พึ่งผิดๆ (ต้องรู้ มรรค8) |
S6- 156 |
มนุษย์เป็นอันมาก ได้ยึดถือเอาที่พึ่งผิดๆ ป่าไม้ศักดิ์สิทธิ์ สวนป่าศักดิสิทธิ์ .. นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันเกษม นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันสูงสุด |
S2- 75 |
มนุษย์มีดีกว่าเทวดา 3 เรื่อง สติ กล้าหาญ ประพฤติพรหม.. |
176 |
มนุษย์ -โอกาสที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยาก อุปมาเต่าตาบอดกับแอกไม้ไผ่ |
640 |
มนุษย์ -โอกาสที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยาก อุปมาเศษดินปลายเล็บ |
1711 |
มนุษย์ อายุถอยลงเพราะเหตุใด(อกุศลเจริญ) และเหตุใดมนุษย์จึงมีอายุมากขึ้น (กุศลเจริญ) |
|
(มโน มรณ มรรค) |
1232 |
มโนกรรม มโนกรรม มีโทษมากกว่าในการทำบาปกรรมอื่นๆ (ลัทธินิครนถ์บัญญัติว่า กรรมทางกาย มีโทษมากกว่า วจีกรรม มโนกรรม) |
696 |
มโนปวิจาร ๑๘ ธรรมที่ไม่อาจถูกติเตียน ผัสสายตนะ ๖ ... มโนปวิจาร ๑๘ ... อริยสัจ ๔ ...ธาตุ ๖ |
698 |
มโนปวิจาร ๑๘ สฬายตนวิภังคสูตร (มหาจุฬา)อายตนะใน๖..นอก๖..วิญญาณ๖...ผัสสะ๖.. มโนปวิจาร๑๘.. สัตตบท๓๖-มีผัง |
1256 |
มโนโสเจยย (ความสะอาดทางใจ) กามฉันทะ พยาบาท ถีนมิธะ อุทธัจจะ วิจิกิจฉา มีในภายในก็รู้ว่าของเรามี ไม่มีในภายในก็รู้ว่าไม่มี |
444 |
มรณสติ-ผู้ไม่ประมาทในความตายแท้จริง การเจริญมรณสติ โอ้หนอ เราอาจจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงวันหนึ่งคืนหนึ่ง... |
S9-7 |
มรณานุสสติ (แบบย่อ) โอหนอเราอาจจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงวันหนึ่งคืนหนึ่ง ชั่วกลางวัน ชั่วบิณฑบาต ชั่วฉันท์อาหาร4-5 คำ ชั่วหายใจ |
1397 |
มรณาสติ ปัจจัยแห่งความตายมีมาก งูพึงกัดเราก็ได้ เราพลาดล้มลง อาหารไม่ย่อย มนุษย์หรือ อมนุษย์เบียดเบียน |
681 |
มรรค ๘ (แบบตาราง) สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา กัมมันตะ อาชีวะ วายามะ สัมมาสติ สมาธิ |
420 |
มรรค ๘ มหาจัตตารีสกสูตร มรรคแปดสำหรับ อริยะ (อนาสวะ) กับแบบปุถุชน (สาสวะ) |
S6- 133 |
มรรค ๘ กับขันธ์ ๓ (ตรัสกับนางวิสาขา) ขันธ์ ๓ (กองศีล กองสมาธิ กองปัญญา) |
S3- 18 |
มรรค ๘ กุมภสูตร ธรรมเครื่องรองรับจิต (มรรค8 เปรียบเหมือนหม้อ เครื่องรองรับจิต ไม่ให้กลิ้งไปได้) |
S3- 36 |
มรรค ๘ มรรคมีองค์แปด (ประกอบด้วยศีล สมาธิ ปัญญา) |
|
|
2 |
มหา มหาปรินิพพานสูตร มะ |
586 |
มหากัปปินะ (พระอรหันต์) ดำริจะไม่ทำอุโบสถพระพุทธเจ้ารู้วาระจิต จึงหายตัวมาปรากฎต่อหน้าและให้ไปลงอุโบสถ |
1087 |
มหากัปปินสูตร (พระมหากัปปินะ) เพราะอานาปานสติกระทำเจริญให้มาก กายย่อมไม่ไหวหรือเอนเอียง ใจก็ไม่ไหวหรือดิ้นรน |
1638 |
มหาโควินทพราหมณ์ พระพุทธเจ้าสมัยเป็นพราหมณ์ชื่อ "มหาโควินทพราหมณ์" ตอนที่ 1 |
192 |
มหาชนหมดสุข ภิกษุที่ทำให้มหาชนหมดสุข ทำความฉิบหายแก่มหาชน ชวนมหาชนทำกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมผิดแนวศาสนา |
1346 |
มหาจุนทสูตร หากโลภะ ครอบงำ...โทสะ โมหะ โกธะ อุปนาหะ ความริษยาย่อมครอบงำภิกษุ |
906 |
มหาจัตตารีสกสูตร ภิกษุ (ผู้เป็นอริยะ) รู้จักมิจฉาทิฐิว่ามิจฉาทิฐิ รู้จักสัมมาทิฐิว่าสัมมาทิฐิ ความรู้ของเธอนั้น เป็นสัมมาทิฐิ |
420.1 |
มหาจัตตารีสกสูตร (ฉบับมหาจุฬา) มรรคแปดสำหรับ อริยะ (อนาสวะ) และ แบบปุถุชน (สาสวะ) |
420 |
มหาจัตตารีสกสูตร (ฉบับหลวง) มรรคแปดสำหรับ อริยะ (อนาสวะ) และ แบบปุถุชน (สาสวะ) |
667 |
มหาโจร ๕ จำพวก 1.บวชหาบริวาร 2.ยกตนข่มท่าน 3.ตามกำจัดภิกษุผู้บริสุทธิ์ 4.หวังสิ่งของ 5.อวดอุตตริอันไม่เป็นจริง |
1264 |
มหาโจรสูตร ย่อมอาศัยที่อันขรุขระ ย่อมอาศัยป่าชัฏ ย่อมอาศัยบุคคลผู้มีกำลัง ภิกษุผู้ลามกก็เหมือนกัน |
725 |
มหาทุกขักขันธสูตร : รู้จักคุณของกาม -โทษ-และการถ่ายถอน/ การกำหนดรู้รูป รู้จักคุณ-โทษ- การถ่ายถอนซึ่งรูป กำหนดรู้เวทนา |
190 |
มหานรก 8 ขุม (จากวิกีพีเดีย/นรกตื้นสุด สัญชีวนรก อายุ 4.5 ล้าน ปีมนุษย์
นรกลึกสุด อเวจีมหานรก อายุประมาณ1 กัปป์ ) |
263 |
มหานามสูตร (ให้สาวกระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ศีล จาคะ เนืองๆ) |
494 |
มหานามสูตรที่ ๑ ตรัสกับมหานามะ (ตระกูลศากยะ) ให้ตั้งอยู่ในธรรม ๕ ประการ แล้วพึงทรงเจริญ ธรรม ๖ ประการให้ยิ่งขึ้นไป |
|
(มหานิทเทส) |
957 |
มหานิทเทส (1) ขยายความโดยพระสารีบุตร) กามเสื่อมไปได้อย่างไร ทาส ๔ จำพวก ผู้มีสติทุกเมื่อ กามเปรียบเหมือนถูกแทงด้วย.. |
958 |
มหานิทเทส (2) ขยายความโดยพระสารีบุตร) วิเวก ๓ อย่าง ตระหนี่ ๕ ประการ ความสงสัยในอนาคต ๑๕ ประการ สิกขา ๓ |
959 |
มหานิทเทส (3) ขยายความโดยพระสารีบุตร) ความยึดถือ ๒ อย่าง ว่าด้วยผัสสะต่างๆ เดียรถีย์กับมุนี ศีลและวัตร |
960 |
มหานิทเทส (4) ขยายความโดยพระสารีบุตร) ว่าด้วยผู้มีปัญญา การละบุญบาป การละตน ผู้รู้ธรรม ๗ ประการ |
961 |
มหานิทเทส (5) ขยายความโดยพระสารีบุตร) ว่าด้วยมารเสนา ลักษณะของสัตบุรุษ ผู้ยึดถือในทิฏฐิ ภูมิธรรมของพระอรหันต์ |
|
(มหานิทาน มหาปทาน มหาประเทศ) |
946 |
มหานิทานสูตร (๑๕) อานนท์ เธออย่าพูดอย่างนั้น อานนท์ ปฏิจจสมุบาทนี้ ลึกซึ้งสุดประมาณและปรากฏเป็นของลึก |
947 |
มหานิทานสูตร (๑๕) เหตุเกิด-เหตุดับ ของอกุศลธรรมอันชั่วช้าลามก อาศัยตัณหา |
950 |
มหานิทานสูตร (๑๕) วิญญาณฐิติ ๗, อายตนะ ๒, วิโมกข์ ๘ : อายตนะ ๒ คือ อสัญญีสัตตายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ |
948 |
มหานิทานสูตร (๑๕) สมุทัย ปัจจัย แห่งเวทนา แห่งผัสสะ แห่งนามรูป, นามกาย รูปกาย นามรูป |
949 |
มหานิทานสูตร (๑๕) อัตตา (ความถือว่าตัวตน) บุคคลเมื่อไม่บัญญัติอัตตา |
1656 |
มหาบุรุษผู้มีปัญญาใหญ่ คือบุรุษผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นผู้ปฏิบัติ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนหมู่มาก ฯลฯ |
335 |
มหาปทานสูตร พระพุทธเจ้าในอดีต ย้อนไป ๙๑ กัป พระพุทธเจ้าวิปัสสี มีอายุประมาณ ๘๐,๐๐๐ ปี - |
465 |
มหาประเทศ ๔ อย่าพึงรับรอง อย่าพึงคัดค้าน ฟังจากพระพุทธเจ้า.. ฟังมาจากสงฆ์ในอาวาส-พระเถระ-ประธานสงฆ์ ... |
|
(มหาปรินิพพานสูตร) |
624 |
1-มหาปรินิพพานสูตร #๑ อปริหานิยธรรมทั้ง ๗ และ อปริหานิยธรรม ๖ ข้อปฏิบัติที่มีแต่ความเจริญไม่มีเสื่อม แสดงกับเจ้าวัชชี |
625 |
2-มหาปรินิพพานสูตร #๒ เสด็จไปยัง อัมพลัฏฐิกา นาฬันทคาม ปาฏลิคาม สุญญาคาร และพระองค์พร้อมภิกษุสงฆ์ทรงหายตัว |
626 |
3-มหาปรินิพพานสูตร #๓ เสด็จถึงโกฏิคาม นาทิกคามแสดงธรรมาทาสแก่สาวกเสด็จเมืองเวสาลีเจ้าลิจฉวีนำเสด็จขึ้นยานท่องไป |
627 |
4-มหาปรินิพพานสูตร #๔ เจ้าลัจฉวี วรรณะเขียวมีผ้าเขียวเครื่องประดับเขียว บางพวกแดง เหลือง ขาว แต่งคล้ายเทวดาชั้นดาวดึงส์ |
628 |
5-มหาปรินิพพานสูตร #๕ เสด็จไปยังบ้านเวฬุวคาม และทรงจำพรรษาที่นี่ ครั้งนั้นทรงประชวรอย่างหนัก ถึงใกล้จะปรินิพพาน... |
629 |
6-มหาปรินิพพานสูตร #๖ มารเข้าเฝ้าขอให้พระองค์ปรินิพพาน..เกิดแผ่นดินไหวขณะปลงสังขาร..ตรัสเรื่อง อภิภายตนะ8 วิโมกข์8 |
630 |
7-มหาปรินิพพานสูตร #๗ อานนท์ถูกมารดลใจไม่ให้ร้องขอปลงสังขาร .สติปัฏ- ๔ สัมมัป-๔ อินทรีย์ ๕ พละ๕ โภชฌงค์๗ มรรค ๘ |
631 |
8-มหาปรินิพพานสูตร #๘ เสด็จเวสาลี...จะเห็นครั้งสุดท้าย เสด็จไป หัตถีคาม อัมพคาม ชัมพุคาม โภคนคร. แสดงมหาประเทศ ๔ |
632 |
9-มหาปรินิพพานสูตร #๙ เมืองปาวา นายจุนทถวายภัตเป็นสุกรมัททวะ พ.ลงพระโลหิตอาพาธหนัก เสด็จกุสินารา |
633 |
10-มหาปรินิพพานสูตร #๑๐ ปุกกุสะ เล่าว่าอาฬารดาบสทำสมาธิแล้วไม่ได้ยินเกวียน500เล่มผ่านไป.แต่ตถาคตไม่ได้ยินแม้ฟ้าผ่า |
634 |
11-มหาปรินิพพานสูตร #๑๑ เสด็จถึงกุสินารามีดอกไม้ทิพย์ ดนตรีทิพย์ เทวดาเข้าเฝ้า บ้างคร่ำครวญ..ตรัสสังเวชนียสถาน๔ |
635 |
12-มหาปรินิพพานสูตร #๑๒ อานนท์ร่ำให้ตถาคตจะปรินิพพาน.กุสินาราเคยเมืองของจักรพรรด มหาสุทัสสนะ.. สุภัทท ขอเข้าเฝ้า |
636 |
13-มหาปรินิพพานสูตร #๑๓ ทรงให้ภิกษุถามข้อสงสัยตรัส 3 ครั้งแต่เงียบหมดจากนั้นทรงเข้าฌานไปตามลำดับจนปรินิพพาน |
637 |
14-มหาปรินิพพานสูตร #๑๔ เทวดาแสดงฤทธิ์.. พระกัสสปพร้อมสงฆ์ 500 รูปมาถึง เชิงตะกอนติดไฟเอง พระสรีระแบ่งเป็น 8กอง |
1513 |
มหาปุณณมสูตร อุปาทานขันธ์ ๕ มี ฉันทะ เป็นมูล ความกำหนัดพอใจ ในอุปาทานขันธ์ ๕ นั่นแล เป็นตัวอุปาทาน |
484 |
มหาภูตรูป ๔ ย่อมดับไม่มีเหลือ ในที่ไหนหนอ....เธอมิควรถามอย่างนั้น แต่ควรถามว่า มหาภูตรูปย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ในที่ไหน |
1401 |
มหาลิสูตร มหาลิต้องการความเป็นทิพย์ ตรัสว่ามีธรรมอื่นที่ดีกว่าปราณีตกว่า คือได้เป็นโสดาบัน สกทา อนาคามี ทำให้แจ้งซึ่งวิมุตติ |
362 |
มหาเวทัลลสูตร - การสนทนาธรรมชั้นลึก (ท่านพระมหาโกฏฐิกะ สนทนาธรรมกับพระสารีบุตร) |
591 |
มหาเวทัลลสูตร การสนทนาธรรม (บทคัดย่อ) ระหว่าง ท่านพระมหาโกฏฐิกะ กับ ท่านพระสารีบุตร |
1419 |
มหาสติปัฏฐานสูตร หนทางนี้เป็นที่ไปอันเอก เพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์ |
884 |
มหาสมัยสูตร พระสูตร ชุมนุมเทวดา เทวดาจากโลกธาตุทั้ง 10 เข้าเฝ้า เพื่อทัสนาพระพุทธเจ้า และสาวก |
1042 |
มหาสมัยสูตร ประชุมเทวดา เทวดาจากโลกธาตุทั้ง ๑๐ ประชุมกันเพื่อทัศนา พระผู้มีพระภาค และ ภิกษอรหันต์ ๕๐๐ รูป |
147 |
มหาสีหนาทสูตร เรื่อง อเจลก กัสสป (พระองค์ไม่ได้ตำหนิเรื่อง ตบะ ไปเสียทุกเรื่อง) |
460 |
มหาสุทัสสนสูตร ... พระเจ้าจักรพรรดิมหาสุทัสสนะ กษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน มีมหาสมุทร ๔ เป็นขอบเขต มีอาณาจักรมั่นคง. |
1077 |
มหาสุญญตสูตร (วิหารธรรม เครื่องอยู่ของตถาคต) ตถาคตตรัสรู้ในที่นั้นๆ นี้แล คือ ตถาคตบรรลุ สุญญตสมาบัติภายใน |
1078 |
สูญญตาวิหาร คือ วิหารธรรมที่ทรงอยู่มากที่สุด... แม้กำลังแสดงธรรมกถา จิตก็ยังน้อมไปในวิเวก..นี้คือ "ปรมานุตตรสุญญตา" |
1079 |
สุญญตวิหารธรรม พิจารณาความว่าง (สูญญตา) ตามลำดับ เมื่อก่อนว่างเปล่าจากช้าง โค ม้า ไม่ว่างอยู่สิ่งเดียวเฉพาะภิกษุสงฆ์ |
270 |
มหาอัสสปุรสูตร ว่าด้วยธรรมทำความเป็นสมณพราหมณ์ มีกายสมาจารย์บริสุทธิ์ วจีสมาจาร มโนสมาจาร อาชีวะบริสุทธิ์ ..ฯลฯ |
1118 |
สิ่งมหัศจรรย์ เป็นปาฎิหาริย์ ในการประสูติ
ของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ (อัจฉริยัพภูตธัมมสูตร) |
S3- 28 |
มะม่วง- บุคคลเปรียบด้วยมะม่วง ๔ จำพวก (อัมพสูตร) (มะม่วงดิบผิวสุก-มะม่วงสุกผิวดิบ-มะม่วงดิ ผิวดิบ-มะม่วงสุกผิวสุก) |
S3- 29 |
มะม่วง-ทรงห้ามฉันมะม่วง และผลไม้บางชนิด (เราอนุญาตผลมะม่วงเป็นชิ้นๆ ) |
|
|
3 |
มาคัณ มาตุ มานะ มาร |
568 |
มาคัณฑิยสูตร เรื่องมาคัณฑิยปริพาชก |
193 |
มาคัณฑิยะ เปรียบเหมือนบุรุษตามืดบอดมาแต่กำเนิด ถูกหลอกว่าสวมใส่ผ้าขาวเนื้อดี |
1551 |
เรื่องมาคัณฑิยะ #1 เรื่องมาคัณฑิยปริพาชก เข้าเฝ้าฯด้วยศรัทธา พระองค์เป็นผู้แจ้งโลก ทรงแนะนำในธรรมอันบริสุทธิ์ |
1552 |
เรื่องมาคัณฑิยะ #2 พ.ตรัสถามมาคัณฑิยะเรื่องกามคุณ ตถาคตกำจัดที่มาของความยินดี อันเนื่องมาจาก อายตนะทั้ง ๖ นั้นได้แล้ว |
1553 |
เรื่องมาคัณฑิยะ #3 บริโภคกามเหมือนคนโรคเรื้อน ความไม่มีโรคเป็นลาภอย่างยิ่ง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง |
1554 |
เรื่องมาคัณฑิยะ #4 ผู้บริโภคกามเหมือนคนตาบอด ที่ถูกบุรุษหลอกลวงว่า ผ้าสกปรกที่ห่มกายเป้นผ้าขาวเนื้อดี |
1555 |
เรื่องมาคัณฑิยะ #5 มาคัณฑิยะได้บรรพชาและอุปสมบท ไม่ช้านานเท่าไร ก็ทำให้แจ้ง ซึ่งที่สุดพรหมจรรย์ |
1389 |
มาตุคามมีกลิ่นเหม็น (ประจำเดือน) เรื่องพระมหาปชาบดีโคตมี พระบัญญัติ ภิกษุณีผู้จะใช้น้ำชำระพึงใช้ชำระลึกเพียงสองข้อองคุลี |
1168 |
มาตุคาม อุทายี นั่งในที่ลับกับมาตุคาม พ.เรียกประชุมสงฆ์ และทรงมีพระบัญญัติ ห้ามภิกษุนั่งในที่ลับกับมาตุคาม |
462 |
การนอนร่วมกับมาตุคาม หญิงงาม เปลื้องผ้า ขอเป็นภรรยาพระอนุรุทธะ ทรงบัญญัติ การนอนร่วมกับมาตุคาม (มุสาวาทวรรค) |
1450 |
มาตุปุตติกสูตร มารดาย่อมไม่กำหนัดในบุตร บุตรย่อมไม่กำหนัดในมารดา |
S5- 117 |
มานะ 6 ถือตัว แกล้งลดตัว ยกตัว ถือตัวจัด หัวดื้อ สำคัญตัวเองว่าเลว |
1288 |
มายา เครื่องกลับใจ ตรัสกับภัททิยลิจฉวี ที่คิดว่าพระผู้มีพระภาคใช้มายา ให้ ปริพาชกเดียรถีย์ หันมาเป็นสาวก ของพระองค์ |
|
(มาร) |
547 |
มาร- ขันธ์ ๕ คือ มาร รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเป็นมาร.. เมื่อรูปมีอยู่ มารจึงมี ผู้ทำให้ตายจึงมี ผู้ตายจึงมี |
629 |
มาร เข้าเฝ้าขอให้พระองค์ปรินิพพาน ขอให้ปลงสังขาร- มหาปรินิพพานสูตร #๖ ..เกิดแผ่นดินไหวขณะปลงสังขาร |
608 |
มารเข้าสิงพรหม-พรหมนิมันตนิกสูตร รวมเรื่องพรหม ทิฏฐิลามก ...พรหมคิดว่าตัวเอง เที่ยง ไม่เกิด ไม่ตาย ที่สุดแห่งทุกข์ |
630 |
มารดลใจอานนท์ ไม่ให้ร้องขอปลงสังขาร..สติปัฏ- ๔ สัมมัป-๔ อินทรีย์ ๕ พละ๕ โภชฌงค์๗ มรรค ๘ |
609 |
มารตัชชนียสูตร (เรื่องแต่ง อรรถกถา) พระโมคคัลลลานะถูกมารเข้าสิง |
915 |
มาร-ที่ซึ่งมารและบริวารของมารไปไม่ถึง โดยทำสมาธิ ในทุกระดับ จะทำมารให้ตาบอด คือทำลายจักษุของมาร ให้ไม่เห็นร่องรอย |
853 |
มาร-บ่วงมาร..พวกเธอพ้นแล้วจากบ่วง จงจาริกไปเพื่อประโยชน์.. มารถูกเรากำจัดแล้ว เราปราศจากความพอใจใน รูป เสียง กลิ่น |
925 |
มารผู้มีบาป : ขัดขวางพระผู้มีพระภาค ๑๐พระสูตร มารกลิ้งหิน เข้าไปใกล้พระผู้มีพระภาค มารใช้คาถาบังตาพราหมณ์คหบดี |
929 |
มารผู้มีบาป : โต้วาทะ กับพระผู้มีพระภาค10 พระสูตร |
926 |
มารผู้มีบาป : มารปลอมตัว เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค |
454 |
มารผู้มีบาป เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า พร้อมขอพระองค์จงปรินิพพานในบัดนี้เถิด บัดนี้เป็นเวลาปรินิพพานของพระผู้มีพระภาคแล้ว |
927 |
มารผู้มีบาป: (อรรถกถา) มารธิดา แปลงร่างเป็นมนุษย์ ขอบำเรอพระบาทพระผู้มีพระภาค พระองค์ก็มิได้ทรงใส่พระทัยถึงเลย |
928 |
มารผู้มีบาป : มารรังควานภิกษุณี ให้บังเกิดความกลัว ความหวาดเสียว ความขนพองสยองเกล้า และใคร่จะให้เคลื่อนจากวิเวก |
1286 |
มารผู้มีบาป แปลงเป็นชาวนาแบกไถ ถือปะฏัก เข้าเฝ้าฯ ทูลว่า จักษุ (ของท่าน) รูป.. จักษุวิญญาณ เป็นของเรา ท่านหนีเราไปไม่ได้ |
225 |
มาร-ว่าด้วยเรื่องมาร มารคืออะไร สมิทธิสูตร |
1440 |
มารยาท และคุณสมบัติของพระป่า (โคลิสสานิสูตร) ว่าด้วยอรัญญิกธุดงค์ พระสารีบุตรปรารภ กับ โคลิสสานิภิกษุ |
400 |
มารสูตร รวมพระสูตรเรื่องมาร |
374 |
มารสูตร ว่าด้วยขันธมาร ธรรมของมาร การละความพอใจในขันธมาร มารในรูป ในเวทนา
ในสัญญา ในสังขาร ในวิญญาณ |
1291 |
รวมเรื่องมาร (1/5) มารดลใจอานนท์..มารขอให้ พ.ปรินิพพาน.. ป่าใหญ่มีมารคอยรังควาน..ที่ใดเห็นการเกิดดับ ที่นั่นมารไปไม่ถึง.. |
1292 |
รวมเรื่องมาร (2/5) ทรงทำลายเครื่องผูกของมาร..มารแปลงเป็นงูใหญ่.. มารกลิ้งหิน.... มารแปลงเป็นโค.. มารร้องเสียงดัง.. |
1293 |
รวมเรื่องมาร (3/5) มารดลใจชาวบ้านไม่ให้ใส่บาตร.. มารแปลงเป็นชาวนา..มารแปลงเป็นพราหมณ์.. มารทราบวาระจิตของพระสมิท.. |
1294 |
รวมเรื่องมาร (4/5) มารถามภิกษุณีว่าไม่แสวงหาบุรุษหรือ..มารกล่าวกะภิกษุณีว่าเธอยังสาว ฉันยังหนุ่ม มาร่วมอภิรมญ์กันเถิด .. |
1295 |
รวมเรื่องมาร (5/5) พระสมิทธิถาม พ.มารคืออะไร..ตา รูป จักษุวิญญาณไม่มีในที่ใด ที่นั่นไม่มีมาร ..ตรัสกับราธะ ขันธ์ 5 คือมาร .. |
|
|
|
|
4 |
มาลุง ม้า มัล มัช |
623 |
มาลุงกยบุตร สักแต่ว่า สังคัยหสูตรที่ ๒ - รูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ฟัง อารมณ์ที่ได้ทราบ ธรรมที่รู้แจ้ง เธอจักเป็นเพียงสักแต่ว่า |
154 |
มาลุงกยบุตร- สักแต่ว่า... (นัยที่ ๑-ตรัสกับพาหิยะ เมื่อใดเธอเห็น รูป แล้ว สักว่าเห็น )(นัยที่ ๒-ตรัสกับมาลุงกายบุตร) |
196 |
มาลุงกายบุตร สักแต่ว่า ...โดยพิศดาร (นัยที่ ๒) เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน รูปที่พึงรู้แจ้งด้วยตาเหล่าใด เธอไม่ได้เห็นแล้ว |
326 |
มาลุงโกฺยวาทสูตร (โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕) |
1588 |
ม้ากระจอก ๓ จำพวก : บุรุษกระจอก ๓ จำพวก (รู้ชัดนี้ทุกข์ เหตุเกิด เหตุดับ และข้อปฏิบัติ-โสดาบัน สกทาคามี ) |
1589 |
ม้าดี ๓ จำพวก : บุรุษดี ๓ จำพวก (เป็นผู้สิ้นสังโยชน์ ๕
จะปรินิพพานในภพนั้น -อนาคามี ) |
1590 |
ม้าอาชาไนย ๓ จำพวก : บุรุษอาชาไนย ๓ จำพวก (ทำให้แจ้งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ ผู้สิ้นอาสวะ-พระอรหัน์ ) |
274 |
ม้ากระจอก ม้าดี - ขฬุงคสูตร (ทรงอุปมาเรื่อง ม้ากระจอก ม้าดี กับ คนกระจอก คนดี ) |
148 |
ม้าอาชาไนย ๔ ประเภท (ม้าฉลาดเมื่อเห็นเงาปฏัก ย่อมขวนขวายโดยพลัน) |
S1- 17 |
ม้าอาชาไนย ๔ ประเภท (เห็นเงาปฎัก) |
1116 |
พระนางมัลลิกา อะไรหนอเป็นปัจจัยให้มาตุคาม มีผิวพรรณทราม ยากจน ต่ำศักดิ์.. ผิวพรรณทราม รูปชั่ว เป็นผู้มักโกรธ แค้นใจ |
1559 |
มัชฌิมาปฏิปทา ปฏิปทา๓อย่าง อาคาฬหปฏิปทา(ปฏิบัติหยาบช้า) นิชฌามปฏิปทา(ปฏิบัติ)ไร้มารยาท มัชฌิมาปฏิปทา(สายกลาง) |
|
|
5 |
มิค มิจ มิตร มี |
146 |
มิคชาลสูตร เพื่อนสอง ลักษณะของการอยู่อย่างมีตัณหา(ความอยาก)เป็นเพื่อน จิตฟุ้งซ่าน |
674 |
มิคชาลสูตร ภิกษุอยู่ด้วยเพื่อนสอง (ยินดีในรูปและธรรมารมณ์) .. ภิกษุอยู่ผู้เดียว (ไม่หมกมุ่นในรูปและธรรมารมณ์) |
451 |
มิคสัญญีสัตถันตรกัปป์ (มนุษย์ฆ่ากันตลอด7วัน) ผลจากความไม่มีธรรมะของมนุษย์ พระราชาไม่ช่วยเหลือคนยากจน |
229 |
มิคสาลาสูตร อินทรีย์ของบุคคล ๑๐ จำพวก ของ ผู้ได้สดับ กับ ไม่ได้สดับ ได้ไปเกิดในชั้นดุสิตเหมือนกัน แต่ต่างกันหลังทำกาละ |
S1- 27 |
มิจฉาทิฏฐิเรื่องกรรม (กรรม สุขทุกข์ ไม่ได้เกิดจากผู้อื่นบันดาล) |
1262 |
ผู้เป็นมิจฉาทิฐิ เมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล แก่เทวดาและมนุษย์ แต่เป็นไปเพื่อความฉิบหาย |
211 |
มิจฉาทิฏฐิสูตร ว่าด้วยเหตุแห่งมิจฉาทิฏฐิ (เมื่อรูปมีอยู่ เพราะอาศัยรูป เพราะยึดมั่นรูป จึงเกิดมีมิจฉาทิฏฐิ) |
865 |
มิจฉาทิฐิ ของนักเต้นรำ (พูดคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง คติ คือนรก - กำเนิดเดรัจฉาน) |
379 |
มิจฉาทิฐิ -นวาตสูตร เหตุเกิด เมื่อรูปแลมีอยู่ เพราะถือมั่นรูป เพราะยึดมั่นรูป ทิฏฐิจึงเกิดขึ้นอย่างนี้ว่า ลมย่อมไม่พัด |
1073 |
มิจฉาทิฐิของ มักขลิ (เจ้าลัทธิ) มีทิฐิว่า กรรมไม่มี ...แต่คิดว่ากรรมเหมือนกลุ่มด้ายยุ่ง เมื่อคลี่ไปก็จะหมด (กรรมไปเอง) |
530 |
มิจฉาทิฐิ-ความเข้าใจผิดของชาวพุทธในเรื่องต่างๆ การสร้างพระพุทธรูป บทสวดต่างๆเช่น พาหุง ชินบัญชร ยอดพระกัณฑ์ |
1637 |
มิจฉัตตะ-สัมมัตตะ เพราะอาศัยมิจฉัตตะ จึงพลาดจากสวรรค์ และมรรคผล เพราะอาศัยสัมมัตตะ จึงบรรลุสวรรค์ และมรรคผล |
S3-22 |
มิตรดี คืออริยมรรค- สุริยเปยยาลที่ ๖ กัลยาณมิตตสูตรที่ ๑ มิตรดีเป็นนิมิตแห่งอริยมรรค(มรรค8) |
1030 |
มิตรดี มิตรชั่ว มีมิตรชั่ว อกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดย่อมเกิด กุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วย่อมเสื่อม..มิตรดี กุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิด |
452 |
มีตนเป็นเกาะ จักกวัตติสูตร (๒๖) มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นเกาะมีธรรมเป็นที่พึ่ง |
S7-210 |
มีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมเป็นสรณะ เป็นผู้ตามเห็นกายในกาย เห็นเวทนาในเวทนา.. |
|
|
6 |
มือ มูล เม เมต เมื่อ แม่ |
652 |
มือทั้งสองมีอยู่ การจับย่อมมี หัตถปาทปัพพสูตร เมื่อมือทั้ง ๒ มีอยู่ การจับและการวางก็ปรากฏ เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี |
1523 |
มูลปริยายสูตร ว่าด้วยมูลเหตุแห่งธรรมทั้งปวง ด้วยสามารถของปุถุชน ของเสขบุคคล ของพระอรหันต์ขีนาสพ ของพระศาสดา |
S14-44 |
เมถุนสังโยค ๗ การประพฤติพรหมจรรย์ไม่บริสุทธิ์ ยังเกี่ยวพันด้วยเมถุน (กามสุขัลลิกานุโยค) |
601 |
พระเมตไตรย : พุทธทำนาย มนุษย์อายุ ๑๐ ปี จนถึง ๘๐,๐๐๐ ปี เมื่อนั้นเมตไตรย์ จักอุบัติ |
S1-19 |
เมื่อเห็นอยู่โดยถูกต้อง ย่อมเบื่อหน่าย ที่สุดแห่งทุกข์ นันทิกขะยาราคักขะโย เพราะความสิ้นไปแห่งนันทิจึงมีความสิ้นไปแห่งราคะ |
381 |
เมื่ออะไรมีอยู่ เพราะถือมั่นอะไร ยึดมั่นอะไร ทิฏฐิจึงเกิดขึ้นอย่างนี้ว่า ตนก็อันนั้น หตุแห่งการถือมั่น ว่าเป็นตน |
315 |
แม่ไก่กกไข่-เวรัญชพราหมณ์ กล่าวตู่พระพุทธเจ้าว่าไม่เคารพพราหมณ์ผู้เฒ่า (ทรงอุปมาเหมือนลูกไก่ที่เกิดก่อน) |
231 |
แม่โค กับภิกษุ -คาวีสูตร (อุปมาเรื่องแม่โคกับภิกษุ) แม่โคเที่ยวไปตามภูเขา ไปกินหญ้า ไปดึ่มน้ำในเขตที่ไม่เคยกิน |
149 |
แม่เรือนชื่อเวเทหิกา (นางกาลีผู้เป็นบ่าว ทดสอบจิตใจนายหญิงเวเทหิกา ด้วยการตื่นสาย 3 ครั้ง) |
|
|
7 |
โมค ไม่ |
Story |
รวมทุกพระสูตร ที่เกี่ยวกับ พระมหาโมคคัลลลานะ |
333 |
โมคคัลลานสังยุตต์ (เสด็จไปหาโมคคัลลา ทรงเตือนว่าอย่าประมาท จงดำรงจิตไว้ จงกระทำจิตให้เป็นธรรมเอกผุดขึ้น) |
S5- 111 |
โมคคัลลานะ เปล่งสีหนาท เมื่อครั้งที่เมืองเวรัญชามีภิกษาหารน้อย ประชาชนหาเลี้ยงชีพ มีกระดูกคนตายขาวเกลื่อน |
334 |
โมคคัลลานะ ไปพบกับท้าวสักกะจอมเทพชั้นเทวโลก (สอนเทวดาให้เข้าถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โดยไม่หวั่นไหว) |
1322 |
โมคคัลลานะ หายไปปรากฎในพรหมโลก หลังเกิดวาม ปริตกสงสัยว่า เทวดาเหล่าไหนที่รู้คุณสมบัติของโสดาบัน |
245 |
พระโมคคัลลานะ เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค ด้วยทิพยจักษุ และทิพยโสตธาตุ (ฆฏสูตร) |
673 |
โมคคัลลานะ เห็นเปรต ถูกเพ่งโทษว่าอวดอุตตริ.. เปรต 21 ชนิด ทำอกุศลกรรมอะไรบ้าง จึงเสวยวิบากเช่นนั้น |
923 |
โมคคัลลานะ สนทนากับ พรหมสัสสะ (ติสสสูตร) ในญาณหยั่งรู้ของเทวดา ที่ล่วงรู้อุปาทานขันธ์ส่วนที่เหลือ และส่วนที่ไม่เหลือ |
1320 |
พระโมคคัลลานะแสดงฤทธิ์ ทำให้ปราสาทของมิคารมารดาสะเทือนสะท้าน ด้วยนิ้วหัวแม่เท้า เพื่อให้ภิกษุสังเวชใจ |
1323 |
วิธีแก้ง่วง ๗ วิธี ตรัสกับพระโมคคัลลานะ พิจารณาถึงธรรม สาธยายธรรม ยอนช่องหู เอาน้ำล้างตา ทำในใจถึงเอาโลกสัญญา.. |
|
(ไม่) |
S4- 57 |
ไม่คำนึงสิ่งที่ล่วงไป ผู้มีมีราตรีหนึ่งเจริญ (ไม่คำนึงสิ่งที่ล่วงไป ไม่มุ่งหวังสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ทำให้เห็นแจ้งในปัจจุบัน) |
216 |
ไม่เที่ยง ขันธ์ 5 ไม่เที่ยง-อตีตสูตร อนาคตสูตร ปัจจุปันนสูตร (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เป็นของไม่เที่ยง) |
497 |
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา (ตาราง) อตีตสูตร ปัจจุบันสูตร อนาคตสูตร |
594 |
ไม่เที่ยง- เวปุลลปัพพตสูตร ตรัสถึงความไม่เที่ยง โดยยกเอา พ.และภูเขาในอดีตที่สิ้นไปมาแสดง เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่าย |
480 |
ไม่มีตัวตน ปฏิจจ-ที่แสดงว่าไม่มีตัวตน ไม่มีบุคคลที่กลืนกินวิญญาณาหาร ไม่มีบุคคลกระทำผัสสะ มีแต่ธรรมชาติที่เป็นปฏิจจ |
S7- 182 |
ไม่มีผู้นั้น หรือผู้อื่น ในปฏิจจ- ผู้นั้นกระทำ ผู้นั้นเสวย (ผล) ...นี้เป็นส่วนสุด (ไม่ใช่สายกลาง) ที่หนึ่ง |
486 |
ไม่สำคัญมั่นหมาย-นันทิ ภิกษุใดเป็นพระอรหันต์ ย่อมรู้ยิ่งซึ่งนิพพานโดยความเป็นนิพพาน ย่อมไม่สำคัญมั่นหมาย |
1314 |
ไม่พึงสำคัญแต่สิ่งทั้งปวง ไม่พึงสำคัญว่าสิ่งทั้งปวงของเรา เมื่อไม่สำคัญก็ไม่ถือมั่นอะไรๆในโลก ไม่พึงสำคัญซึ่งจักษุ รูป วิญญาณ |
1383 |
ไม่สำคัญมั่นหมาย ซึ่งนิพพาน ในนิพพาน โดยความเป็นนิพพาน ว่านิพพานเป็นของเรา จึงไม่เพลิดเพลินซึ่งนิพพาน |
1384 |
เพิกถอนซึ่งความสำคัญ สิ่งทั้งปวง ด้วยตัณหา มานะ และ ทิฐิ (สัปปายสูตร) |
1315 |
ไม่พึงสำคัญ ซึ่งขันธ์ธาตุและอายตนะ ไม่พึงสำคัญในขันธ์ธาตและอายตนะ...เมื่อไม่สำคัญย่อมไม่ถือมั่นสิ่งอะไรๆ (เอชสูตรที่๒) |
1449 |
ไม้อ้อสองกำ จะพึงตั้งอยู่ได้ เพราะอาศัยซึ่งกันและกัน เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัยจึงมีวิญญาณ เพราะมีวิญญาณจึงมีนามรูป |
|
|