ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๐ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๒๗๐

เลขสูตร ความโกรธกับบุคคล 3 จำพวก


ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคล 3 จำพวกนี้ มีปรากฏอยู่ในโลก
3 จำพวกเป็นไฉน คือ
บุคคลผู้เปรียบด้วยรอยขีดที่ แผ่นหิน ๑
บุคคลผู้เปรียบด้วยรอยขีดที่ แผ่นดิน ๑
บุคคลผู้เปรียบด้วยรอยขีดที่ น้ำ ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลผู้เปรียบด้วย รอยขีดที่แผ่นหินเป็นไฉน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคน ในโลกนี้ โกรธเนืองๆ ทั้งความโกรธของเขานั้น
นอนเนื่องอยู่ในสันดานนานนัก เปรียบเหมือนรอยขีดที่แผ่นหิน ไม่ลบเลือนเร็ว เพราะลม หรือน้ำ ย่อมตั้งอยู่ยั่งยืนแม้ฉันใด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมโกรธเนืองๆ
ทั้งความโกรธของเขานั้นก็นอนเนื่องอยู่ในสันดานนานนัก นี้เรียกว่า บุคคลผู้เปรียบ ด้วยรอยขีดที่แผ่นหิน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลผู้เปรียบด้วย รอยขีดที่แผ่นดินเป็นไฉน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ โกรธเนืองๆ แต่ความโกรธของเขานั้น
ไม่นอนเนื่องอยู่ในสันดานนานนัก เปรียบเหมือนรอยขีดที่แผ่นดิน ลบเลือนไป โดยเร็ว เพราะลมและน้ำ ไม่ตั้งอยู่ยั่งยืนแม้ฉันใด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ย่อมโกรธเนืองๆ
แต่ความโกรธของเขานั้นไม่นอนเนื่องอยู่ในสันดานนานนัก นี้เรียกว่า บุคคลผู้เปรียบ ด้วยรอยขีดที่แผ่นดิน


ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคลผู้เปรียบด้วย รอยขีดที่น้ำเป็นไฉน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ แม้จะถูกว่าด้วยคำหนักๆ แม้จะถูกว่า ด้วยคำหยาบๆ แม้จะถูกว่าด้วยคำที่ไม่พอใจ ก็คงสมานไมตรี กลมเกลียว ปรองดอง กันอยู่ เปรียบเหมือนรอยขีดที่น้ำ จะขาดจากกันก็ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น ไม่ตั้งอยู่นาน แม้ฉันใด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในโลกนี้ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน แม้จะถูกว่าด้วยคำหนักๆ แม้จะถูกว่าด้วยคำหยาบๆ แม้จะถูกว่าด้วยคำที่ไม่พอใจ ก็คงสมานไมตรีกลมเกลียว ปรองดองกันอยู่ นี้เรียกว่า บุคคลผู้เปรียบด้วยรอยขีดที่น้ำ

ดูกรภิกษุทั้งหลายบุคคล 3 จำพวกนี้แล มีปรากฏอยู่ในโลก