เว็บไซต์ อนาคามี เผยแพร่คำพระศาสดา เผยแพร่คำสอนตถาคต เว็บไซต์เผยแพร่พระสุตรคำสอนของพระพุทธเจ้า คลิปคำสอน คลิปสาธยายธรรม
  พระสูตร : สุตตะ (คำสอนพระศาสดา)
ค้นหาคำที่ต้องการ    

 
   
   
  พระสูตรชุดเต็ม ชุด 16    
1601 จากภพมนุษย์ เข้าถึงอนาคามีได้ 4 แบบ และจะปรินิพพานในภพนั้น... รวมพระสูตรที่เกี่ยวข้อง และ ผังอนาคามี เปรียบเทียบ
1602 โยธาชีววรรคที่ ๔ (อุปมานักรบของพระราชา กับภิกษุในธรรมวินัย.. ฉลาด ยิงได้ไกล ยิงได้เร็ว ทำลายข้าศึกหมู่ใหญ่ได้)
1603 อาคามี คือผู้กลับมา (ก่อนตายยังละโอรัมภาคิยสังโยชน์ไม่ได้) อนาคามี คือผู้ไม่กลับมา (ก่อนตายละโอรัมภาคิยสังโยชน์ได้)
1604 กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร เมื่อกายมีอยู่สุขทุกข์ภายในย่อมเกิดขึ้นเพราะกายสัญเจตนาเป็นเหต..สัญญเจตนาของตน-ของผู้อื่น
1605 บุคคล ๔ จำพวกนี้ มีปรากฏอยู่ในโลก มื่อเธอมนสิการสักกายนิโรธอยู่ จิตของเธอย่อมไม่แล่นไปไม่เลื่อมใส ไม่น้อมไปในสักกายนิโรธ
1606 สัญเจตนิยวรรคที่ ๓ (หลายพระสูตร) อาคามี-อนาคามี ปัญหาของโกฏฐิตะ.บุคคล ๔ จำพวก. สัตว์บางพวกปรินิพพาน บางพวกไม่
1607 อนาคามี ผู้ละสังโยชน์ 5 สิ้น มี 7 แบบ : ก่อนตาย 2 แบบ หลังตาย 5 แบบ (ถอดคำพูดจากคลิป)
1608 พระพุทธเจ้าสอนอะไรกับปัจจวัคคีย์ ..ลำดับเหตุการณ์ ในการแสดงธรรมแก่ปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ (ปฐมเทศนา)
1609 รวมเรื่องเวลาในพระไตรปิฎก การแบ่งเวลาใน 1วัน ..กลางวัน-กลางคืน แบ่งอย่างไร..เวลาวิกาล หมายถึงอะไร.. กาลิก แปลว่า เวลา
1610 กุศลกรรมบถ ๑๐ และอกุศลกรรมบถ ๑๐ กรรมส่งผลในปัจจุบัน (ทิฏฐธรรม) ในอัตภาพถัดไป (อุปปัชช) ในอัตภาพต่อๆไป (อปราปร)
1611 โสกะ..ปัจจัยให้เกิด และไม่ให้เกิด(ติสสสูตร) โสกะ ย่อมบังเกิดแก่ บุคคลผู้ไม่ปราศจากความกำหนัด ความพอใจ ในรูป ในเวทนา
1612 อนาคามีในกลุ่มปุริสคติ ๗ (ปุริสคติสูตร) อุปมาช่างตีแผ่นเหล็ก อันตราปรินิพายี (3ระดับ) ..อุปหัจจ อสังขาร สสังขาร อุทธังโสโต
1613 บุคคล ๙ จำพวก ที่พ้นแล้วจากอบาย ทุคติ วินิบาต นรก (อนาคามี 5 จำพวก สกทาคามี โสดาบัน 3 จำพวก)
1614 นิพพานที่เห็นได้เอง เมื่อไม่ถูกราคะ โทสะ โมหะ ครอบงำ ...นิพพานไม่ประกอบด้วยกาล เป็นสิ่งที่ท่านจงมาดู เป็นสิ่งที่รู้ได้เฉพาะตน
1615 สิ่งที่ถูกขันธ์ ๕ เคี้ยวกิน..ย่อมตามระลึกถึง รูป เวทนา สัญญา.. ว่าในอดีตกาล อนาคต ปัจจุบัน เราเป็นผู้มีรูปอย่างนี้ มีเวทนาอย่างนี้
1616

เหตุการบัญญัติ การบิณฑบาต ไม่ใช่เป็นคนหนีราชทัณฑ์ ไม่ใช่เป็นคนขอให้โจรปล่อยตัวไปบวช ไม่ใช่เป็นคนมีหนี้

1617 ตถาคตเจริญเมตตาจิตตลอด 7 ปี เป็นท้าวสักกะ 36 ครั้ง เราปกครองโดยไม่ใช้ศาสตรา เมื่อโลกพินาศ เราเข้าถึงพรหมโลก
1618 นครสูตร ปัจจันตนครป้องกันไว้ดี ๗ ประการ และอาหาร ๔ เปรียบเหมือนภิกษุ รักษาสัทธรรม ๗ ประการ และฌานทั้ง ๔
1619 เครื่องผูกพันใจ ๕ ประการ (วินิพันธสูตร) ภิกษุยังทะยานอยากในกาม ในกาย ในรูป ในการนอน ประพฤติพรหมจรรย์เพื่อจะเป็นเทวดา
1620 อุคคคฤหบดี ประกอบธรรมที่น่าอัศจรรย์ ๘ ประการ .. 1.เมื่อกระผมเห็นพระผู้มีพระภาค จิตก็เลื่อมใส เมาสุราอยู่ ก็หายเมา
1621 (ชุด1) รวมพระสูตร เรื่องอาพาธ มีทุกข์ เป็นไข้หนัก (รวม 20 พระสูตร)
1622 (ชุด2) รวมพระสูตร เรื่องอาพาธ มีทุกข์ เป็นไข้หนัก (รวม 20 พระสูตร )
1623 (ชุด3) รวมพระสูตร เรื่องอาพาธ มีทุกข์ เป็นไข้หนัก (รวม 20 พระสูตร )
1624 อุบาสก ผู้ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน แต่ไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ผู้อื่น (มหานามสูตร)
1625 ปาริฉัตตกพฤกษ์ ดอกไม้แห่งเทวดาชั้นดาวดึงส์ ผลิ ดอก ออกใบเหลือง ส่งกลิ่นไปไกล 100โยชน์ (1600 กม.) ตลอด5เดือนทิพย์
1626 ภิกษุโคตรภู คือภิกษุนอกรีตที่จะมีขึ้นในอนาคต ที่มีเพียงผ้ากาสาวะพันคอ..โคตรภูบุคคลนั้นต่ำกว่าสัทธานุสารี แต่สูงกว่าปุถุชน
1627 พุทธานุสสติ ๖ ประการ (อนุสสติฏฐานสูตร) 1.ระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ศีลของตน จาคะของตน ระลึกถึงเทวดา
1628 ว่าด้วยความไม่เที่ยงแห่งขันธ์ ๕ (โคมยสูตร) รูปที่เที่ยง ยั่งยืน มั่นคง ไม่มีความแปรปรวน จักคงเที่ยงอยู่เสมออย่างนั้น ไม่มีเลย
1629 รวมเรื่อง อสัญญีสัตว์ เทวดาชั้นรูปภพ (ชั้นพรหม) เป็นเทวดาที่มีรูปแต่ไม่มีสัญญา อยู่ในสัตตาวาสชั้นที่ ๕
1630 อินทรีย์ ๖ : การรู้อินทรีย์ ๖ ของพระโสดาบัน/ การรู้อินทรีย์ ๖ ของพระอรหันต์/ การรู้อินทรีย์ ๖ ของพระพุทธเจ้า
1631 สมาธิสังยุตที่ ๑๓ ผู้เลิศในสมาธิ ผู้ได้ฌานที่ฉลาดในการตั้งจิตมั่นและฉลาดในการเข้าสมาธิ นับเป็นผู้เลิศ
1632 กุตุหลสาลาสูตร การพยากรณ์ภพใหม่ของผู้ที่ทำกาละไปแล้ว..ดูกรวัจฉะ เราย่อมบัญญัติความเกิดขึ้น แก่คนที่ยังมีอุปาทานเท่านั้น
1633 สัตว์บุคคลไม่มีในขันธ์ สัตว์ตายแล้ว ย่อมเกิดอีก ย่อมไม่เกิดอีก ย่อมเกิดอีกก็มี ..ข้อนั้นไม่ควรเลย พระเจ้าข้า.. ถูกละๆ อนุราธะ
1634

เรื่องที่ไม่ทรงพยากรณ์ (หลายพระสูตร) คือเรื่องที่ไม่ทรงตอบ เรียกว่า"มิจฉาทิฏฐิ ๑๐" เช่น โลกมีที่สุด โลกไม่มีที่สุด
1635 อขณะ อสมัย เพื่อพรหมจริยวาส ๙ อย่าง นี้มิใช่ขณะ มิใช่สมัย เพื่อการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ (ไม่ใช่โอกาสที่จะพบพระพุทธเจ้า)
1636 ธรรมที่ควรละ (สุตมยญาณ) ธรรมหนึ่งที่ควรละคือ อัสมิมานะ(ถือตัว) ธรรม2 ที่ควรละ คืออวิชชาและตัณหา ธรรม3 ถึงธรรม10ที่ควรละ
1637 มิจฉัตตะ-สัมมัตตะ เพราะอาศัยมิจฉัตตะ จึงพลาดจากสวรรค์ และมรรคผล เพราะอาศัยสัมมัตตะ จึงบรรลุสวรรค์ และมรรคผล
1638 พระพุทธเจ้าสมัยเป็นพราหมณ์ชื่อ "มหาโควินทพราหมณ์" ตอนที่ 1
1639 พระพุทธเจ้าสมัยเป็นพราหมณ์ชื่อ "มหาโควินทพราหมณ์" ตอนที่ 2
1640 พระพุทธเจ้าสมัยเป็นพราหมณ์ชื่อ "มหาโควินทพราหมณ์" ตอนที่ 3
1641 พระพุทธเจ้าสมัยเป็นพราหมณ์ชื่อ "มหาโควินทพราหมณ์" ตอนที่ 4
1642 ยัญแบบพระพุทธเจ้า ใช้ทุนทรัพย์น้อยกว่า แต่มีอานิสงส์มากกว่า .. ว่าด้วยพราหมณ์ชื่อ กูฏทันตะ (กูฏทันตสูตร)
1643 ศาสดาชื่อสุเนตตะ (เจ้าลัทธิ) เป็นเทวดาพรหม เป็นท้าวสักกะ36 ครั้ง เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ก็ไม่พ้นแก่เจ็บตาย เพราะยังไม่ตรัสรู้
1644 ภิกษุรูปหนึ่งในกรุงสาวัตถีถูกงูกัด ทำกาละแล้ว (อหิสูตร) ภิกษุท. เราอนุญาตให้ภิกษุแผ่เมตตาจิตไปยังตระกูลพญางู ๔
  รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ
1645 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ เทวดาดาวดึงส์ถามท้าวสักกะว่ามหาภูตรูปทั้ง ๔ ย่อมดับไม่มีเหลือในที่ไหน
1646 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ เสด็จมาประทับอยู่ในถ้ำอินทสาละ ท้าวสักกะและเทพดาวดึงส์เข้าไปเฝ้าฯ
1647 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ ท้าวสักกะ เชิญพระเจ้านิมิราช เสด็จสู่ดาวดึงส์
1648 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ ท้าวสักกะสมัยมนุษย์ ทำกรรมอะไร จึงทำให้ได้เกิดเป็น ท้าวสักกะ
1649 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ ครั้งนั้นท้าวสักกะกับเทวดา ๖๐๐ ๗๐๐ ๘๐๐... ๘๔,๐๐๐ องค์ เข้าพบพระโมคคัลลานะ
1650 รวมเรื่องท้าวสักกะจอมเทพ ท้าวสักกะบันดาลอิทธิฤทธิ์ ให้มีลมฝนพัดโค่นไทรใหญ่ เทวดาที่สิงสถิตรู้สึกเสียใจ
1651 ญาณเป็นเครื่องแทงตลอดลักษณะอันละเอียด (โสขุมมสูตร) ภิกษุเป็นผู้ประกอบด้วยญาณ อันกำหนดรู้ในรูป เวทนา สัญญา สังขาร
1652 ความปริวิตกเมื่อแรกตรัสรู้ (อุรุเวลสูตรที่ ๑) เราไม่เห็นสมณะหรือพราหมณ์อื่นมีขันธ์ที่สมบูรณ์กว่าตน คือศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติขันธ์
1653 พระสมณโคดมไม่อภิวาทพราหมณ์ผู้แก่เฒ่า (อุรุเวลสูตรที่๒) ถ้าผู้เฒ่ามีอายุ พูดไม่จริงพูดไม่เป็นธรรม นับว่าเป็นเถระผู้เขลาโดยแท้
1654 เหตุที่เรียกว่าตถาคต ตถาคตบรรลุแล้ว ตรัสรู้แล้วโดยชอบ เพราะฉะนั้น โลกจึงเรียกว่า ตถาคต (โลกสูตร)
1655 ตถาคตไม่ใส่ใจในอารมณ์ (ที่เกิดจากอายตนะทั้ง๖) ทั้งหลาย (กาฬกสูตร)
1656 ผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ว่าเป็นมหาบุรุษ ผู้มีปัญญาใหญ่ (วัสสการสูตร)
1657 ท่านเป็นเทวดาหรือ (โทณสูตร) อาสวะเหล่าใดที่ทำให้ไปเกิดเป็นเทวดา อาสวะนั้นเราละได้แล้ว กระทำให้ไม่มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไป
1658 สุข ๔ ประการ อันเกิดจากผู้บริโภคกามของคฤหัสถ์ (อันนนาถสูตร)
1659 อาสวะ ๓ : กามาสวะ ภวาสวะ อวิชชาสวะ (อาสวสูตร) และธรรมเพื่อการละอาสวะ
1660 ทรงตำหนิภิกษุเรื่องบิณฑบาต (ปิณฑปาตสูตร) ภิกษุไม่ควรสนทนากันด้วยเรื่องกามคุณ แต่ควรไต่ถามในข้อธรรม หรือนั่งนิ่งเป็นอริยะ
  รวมเรื่องอินทรีย์ ๕
1661 (1) รวมเรื่องอินทรีย์ ๕ ฉบับหลวงเล่มที่ ๑๙ และเล่มที่ ๑๒ รวม 51 พระสูตร
1662 (2) รวมเรื่องอินทรีย์ ๕ ฉบับหลวงเล่มที่ ๑๙ และเล่มที่ ๑๒ รวม 51 พระสูตร
1663 (3) รวมเรื่องอินทรีย์ ๕ ฉบับหลวงเล่มที่ ๑๙ และเล่มที่ ๑๒ รวม 51 พระสูตร
1664 (4) รวมเรื่องอินทรีย์ ๕ ฉบับหลวงเล่มที่ ๑๙ และเล่มที่ ๑๒ รวม 51 พระสูตร
1665 (5) รวมเรื่องอินทรีย์ ๕ ฉบับหลวงเล่มที่ ๑๙ และเล่มที่ ๑๒ รวม 51 พระสูตร
1666 ยอดแห่งศิลป (สิปปสูตร) ภิกษุกล่าวว่าการฝึกช้างเป็นยอดแห่งศิลปฯลฯ ทรงกล่าวว่าผู้ไม่อาศัยศิลปเลี้ยงชีพ พ้นวิเศษแล้วชื่อว่าภิกษุ
  รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย
1667 รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย (1) กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร : ก็สังขารเป็นไฉน สังขารทั้งหลายเป็นไฉน
1668 รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย (2) กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร : สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่น่าชื่นใจ
1669 รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย (3) กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร : กรรม.. ย่อมปรุงแต่งกายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร
1670 รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย (4) กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร : จาก หนังสือ จิต มโน วิญญาณ
1671 รวมเรื่องสังขารทั้งหลาย (5) กายสังขาร วจีสังขาร มโนสังขาร : ที่มาจากพระไตรปิฎกฉบับต่างๆ
1672 ภิกษุณีถุลลติสสา ไม่พอใจพระมหากัสสป แสดงธรรมต่อหน้าพระอานนท์ พระ อ.ขอโทษ กล่าวว่า ภิกษุณีถุลลติสสา เป็นคนโง่
1673 พระมหากัสสป ตำหนิพระอานนท์ ยังเที่ยวจาริกไปกับภิกษุหนุ่ม ขาดความสำรวมอินทรีย์ เธอยังเป็นเด็ก ไม่รู้จักประมาณ(จีวรสูตร)
1674 นิสัย อุปนิสัย อนุสัย คืออะไร อนุสัย ๓ ประการ อนุสัย ๗ ประการ .. การเพิกถอนอนุสัย การละอนุสัย
1675 ดูกรสารีบุตร เธอมีอินทรีย์ผ่องใส เธออยู่ด้วยวิหารธรรมอะไร สา. ข้าพระองค์อยู่ด้วยวิหารธรรม คือ สุญญตสมาบัติ
1676 ท่านพระพักกุละ ตลอด ๘๐ พรรษา ไม่รู้สึกถึง กามสัญญา วิหิงสาสัญญา กามวิตก (พระพักกุละสนทนากับ อเจละกัสสป)
1677 ประพฤติพรหมจรรย์โดยแยบคาย แม้ไม่ตั้งความหวัง ก็บรรลุผล... หากประพฤติพรหมจรรย์โดยไม่แยบคาย เขาก็ไม่บรรลุผล
1678 วินัยการจำพรรษา ถูกสัตว์ร้ายเบียดเบียน โจรเบียดเบียน เกิดภัยพิบัติ ชาวบ้านอพยพหนีโจร ไม่ได้โภชนาหาร จำพรรษาในที่ไม่สมควร
1679 บุคคล 3 จำพวกต้องไปอบาย..3 จำพวกหายากในโลก..3 จำพวกมีปรากฎในโลก 3 จำพวกเข้าถึงสมาธิชั้นสูง (อาเนญชา)
1680 การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากแสนยาก อุปมาไว้ 3เรื่อง เต่าตาบอดกับแอกไม้ไผ่ ..เศษดินปลายเล็บ.. 3 สิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากในโลก
  รวมพระสูตรเรื่องทุกข์
1681 (1) หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับทุกข์.. ทุกข์คือกระแสการปรุงแต่งทางจิต ..ขันธ์ ๕ เป็นทุกข์ เหตุปัจจัยของขันธ์๕ ก็เป็นทุกข์
1682 (2) เพลินอยู่ในรูป เวทนาเท่ากับเพลินในทุกข์ ..เพลินในขันธ์เท่ากับเพลินในทุกข์ ..ตัณหาเป็นปัจจัยแห่งกองทุกข์
1683 (3) ความเกิดและความดับแห่งทุกข์..ผู้ไม่รู้อริยสัจเหมือนตกอยู่ในความมึด...ทุกขอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือทุกข์
1683 (4) เวทนาเป็นทุกข์มีความพินาศ..กามเป็นของชั่วคราวมีทุกข์มาก..ความทุกข์นั้นอาศัยผัสสะปัจจัย
1685 (5) ทรงสอนเฉพาะแต่เรื่องทุกข์กับความดับสนิทของทุกข์..ที่สุดแห่งทุกข์ (ไม่มีการมาการไป)
1686 (6) ผู้ใดมีสิ่งที่รักผู้นั้นก็มีทุกข์ ..ทุกข์ที่หมดไปสิ้นไปของอริยะเท่ากับดินในมหาปฐพี ทุกข์ที่เหลืออยู่เท่ากับเศษดินปลายเล็บ
1687 เราไม่สรรเสริญความตั้งอยู่ในกุศลธรรมทั้งหลาย แต่เราสรรเสริญ ความเจริญในกุศลธรรมทั้งหลาย (ฐิติสูตร)
1688 หากภิกษุไม่ฉลาดในวาระจิตของผู้อื่น ภิกษุนั้นพึงศึกษาว่า "เราจักเป็นผู้ฉลาดในวาระจิตของตน"(สมถสูตร)
1689 ธรรมทั้งปวง มีฉันทะ เป็นมูล... มีมนสิการ เป็นแดนเกิด... มี ผัสสะ เป็นเหตุเกิด... มีนิพพาน เป็นที่สุด (มูลสูตร)
1690 ปุณณิยสูตร อะไรหนอเป็นเหตุให้พระธรรมเทศนาแจ่มแจ้ง บางคราวไม่แจ่มแจ้ง..ศรัทธาแต่ไม่เข้าไปหา เข้าไปหาแต่ไม่นั่งใกล้
1691 เรารู้ด้วยปัญญาอันยิ่ง แล้วจึงแสดงธรรม ไม่รู้ ไม่แสดง (ภัณฑนสูตร)
1692 (กัตถีสูตร) ภิกษุเป็นผู้มีปกติกล่าวโอ้อวดการบรรลุคุณวิเศษ (ภิกษุสามารถโอ้อวดได้) และความเสื่อมในธรรมวินัย 10 ประการของภิกษุ
1693 มนสิการสูตร (กระทำไว้ในใจ) การที่ภิกษุได้สมาธิ โดยไม่ต้องมนสิการ ตา- รูป หู- เสียง จมูก- กลิ่น ลิ้น- รส กาย- โผฏฐัพพะ.. มีได้
1694 โคมยสูตร ความไม่เที่ยงแท้แน่นอนแห่งขันธ์ ๕ รูป เวทนา.. อะไรๆที่เที่ยง ยั่งยืนมั่นคง ไม่มีความแปรปรวน อยู่เสมออย่างนั้นไม่มีเลย
1695 นิพพานสูตร ๑-๔ ฐานะที่บุคคลเห็นได้ยากชื่อว่านิพพาน นิพพานไม่เห็นได้โดยง่าย เราไม่กล่าวซึ่งอาตนะนั้นว่ามีการมามีการไป
1696 พระปริวิตกของพระพุทธเจ้าทั้ง ๗ พระองค์ เมื่ออะไรหนอมีอยู่ ชราและมรณะจึงมี ชราและมรณะย่อมมี เพราะอะไรเป็น ปัจจัย ...
1697 พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน (โคดม) เคยบวชกับพระพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสป ประมาณกึ่งเดือน ชื่อว่า โชติปาละ มีเพื่อนเป็นช่างหม้อ
1698 อาหารสูตร อาหาร ๔ เหล่านี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรงอยู่ ของหมู่สัตว์ผู้เกิดมาแล้ว หรือสัมภเวสีสัตว์ (สัตว์ผู้แสวงหาที่เกิด)
1699 อาหาร ๔ (ผัคคุนสูตร ตรัสกับท่านพระโมลิยผัคคุนะ) อาหาร ๔ ย่อมเป็นไปเพื่อความดำรงอยู่ของหมู่สัตว์ ผู้เกิดมาแล้ว
1700 สมณพราหมณสูตรที่ ๑ และสูตรที่ ๒.. สมณะเหล่าใดไม่รู้ธรรม ไม่รู้เหตุเกิด เหตุดับ และปฏิปทาให้ถึงความดับ ยังไม่นับว่าเป็นสมณะ
 
   


พุทธวจน : อ่านคำสอนพระศาสดา อ่านแบบสบายตา โดยคัดลอกหนังสือทั้งเล่มมาจัดทำเป็นเว็บเพจ (คลิกอ่านพร้อมดาวน์โหลดไฟล์ pdf)
90 90 90 90  
 
พุทธประวัติ ขุมทรัพย์
 อริยสัจ
ภาคต้น		 อริยสัจ
ภาคปลาย		 ปฏิจจ ปฐมธรรม ตถาคต อนาคามี อินทรีย์
สังวร
สัตว์
สัตตานัง
 ทาน
 สกทาคามี
ฆราวาส
ชั้นเลิศ		 มรรควิธี
ที่ง่าย		  
   
อริยวินัย เดรัจฉานวิชา กรรม สมถะ
วิปัสสนา		 โสดาบัน อานา
ปานสติ		 จิต มโน
วิญญาณ		 ก้าวย่าง
อย่างพุทธะ		 ตามรอย
ธรรม		 ภพ ภูมิ
 พุทธวจน
 สาธยาย
ธรรม
สังโยชน์