สอุปาทิเสสสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๔๗-๓๕๐
(พระสูตรเต็ม P794 )

(คัดย่อ) บุคคล ๙ จำพวก ที่พ้นแล้วจากอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

อนาคามี (5 จำพวก)

1. บุคคลนั้นเป็น อันตราปรินิพพายี (ปรินิพพานในระหว่าง)
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป 

2. บุคคลนั้นเป็น อุปหัจจ-ปรินิพพายี
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป

3. บุคคลนั้นเป็น อสังขาร-ปรินิพพายี 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป

4. บุคคลนั้นเป็น สสังขาร-ปรินิพพายี 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป

5.บุคคลนั้นเป็น อุทธังโสโต-อกนิฏฐคามี 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ สิ้นไป

-------------------------------------------------------------------------------

สกทาคามี (1 จำพวก)

6.บุคคลนั้นเป็น สกทาคามี 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป และเพราะราคะ โทสะ โมหะเบาบาง จะมาสู่โลกนี้อีกครั้งเดียว (เทวดาชั้นดุสิต)
แล้วจะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้

-------------------------------------------------------------------------------

โสดาบัน (3 จำพวก)

7. บุคคลนั้น เป็น เอกพีชี 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป จะมาสู่ภพมนุษย์นี้ อีกครั้งเดียว
แล้วจะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้

8. บุคคลนั้นเป็น โกลังโกละ 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป จะท่องเที่ยวอยู่ ๒-๓ ตระกูลเท่านั้น (ภพมนุษย์)
แล้วจะทำที่สุดแห่งทุกข์

9.บุคคลนั้นเป็น สัตตักขัตตุ-ปรมะ 
เป็นผู้ทำให้บริบูรณ์ในศีล บริบูรณ์ในสมาธิ พอประมาณในปัญญา
เพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป  จะท่องเที่ยวอยู่ ในเทวดาและ มนุษย์ ๗ ครั้ง
แล้วจะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้

อนาคามี 5 จำพวก (ผู้บรรลุอนาคามิผลแล้ว ไม่เวียนกลับมาสู่สังสารวัฏนี้อีก)

1. อันตราปรินิพพายี (ผู้ปรินิพพานในระหว่าง คือ เกิดในสุทธาวาสภพใดภพหนึ่งแล้ว อายุยังไม่ถึงกึ่ง ก็ปรินิพพาน)

2. อุปหัจจปรินิพพายี (ผู้จวนจะถึงจึงปรินิพพาน คือ อายุพ้นกึ่งแล้ว จวนจะถึงสิ้นอายุ จึง ปรินิพพาน)

3. อสังขารปรินิพพายี (ผู้ปรินิพพานโดยไม่ต้องใช้แรงชักจูง คือ ปรินิพพานโดยง่าย ไม่ต้องใช้ความเพียรนัก)

4. สสังขารปรินิพพายี (ผู้ปรินิพพานโดยใช้แรงชักจูง คือ ปรินิพพานโดยต้องใช้ ความเพียรมาก)

5. อุทธังโสโต อกนิฏฐคามี (ผู้มีกระแสในเบื้องบนไปสู่อกนิฏฐภพ คือ เกิดในสุทธาวาส ภพใดภพหนึ่ง และจะเกิดต่ออีกภพในชั้นอกนิฏฐภพ จึงปรินิพพาน)