เว็บไซต์ อนาคามี เผยแพร่คำพระศาสดา เผยแพร่คำสอนตถาคต เว็บไซต์เผยแพร่พระสุตรคำสอนของพระพุทธเจ้า คลิปคำสอน คลิปสาธยายธรรม
  พระสูตร : สุตตะ(คำสอนพระศาสดา)
ค้นหาคำที่ต้องการ    

 
   
   
  พระสูตรชุดเต็ม ชุด 13    
1301 เทวสูตร (เทวดารบกับอสูร) สมัยใดภิกษุสงัดจากกามบรรลุ ฌาณ ๑- ๔ ล่วงรูปสัญญา เพราะเห็นด้วยปัญญา มารมองไม่เห็น
1302 1) กามเหสสูตรที่ ๑ (เพียงเท่าไหรหนอ จึงเรียกว่า กายสักขีบุคคล)
2) กามเหสสูตรที่ ๒ (เพียงเท่าไรหนอ บุคคลพึงหลุดพ้นด้วยปัญญา)
3) กามเหสสูตรที่ ๓ (เพียงเท่าไรหนอ บุคคลพึงหลุดพ้นโดยส่วนสอง)
4) สันทิฏฐิกสูตรที่ ๑ (เพียงเท่าไรหนอ ธรรม อันผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง)
5) สันทิฏฐิกสูตรที่ ๒ (เพียงเท่าไรหนอ นิพพาน อันผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง)
1303 บุคคล ๗ จำพวก (อรหันต์1+อนาคามี6) ผู้แจ้งซึ่งเจโต-ปัญญาวิมุติ /อันตราปรินิพายี 1-2-3 /อุปหัจจ /อสังขาร / สสังขารปรินิพายี
1304 นิพพานสูตร บุคคล ๗ จำพวก ผู้ควรของคำนับ เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี เป็นนาบุญของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า
1305 นิททสวัตถุสูตร (ธรรมที่เป็นเหตุ) ภิกษุพอใจอย่างแรงกล้า และเป็นผู้ยินดีในธรรม ๗ ประการนี้
1306 วิปัตติสัมภวสูตร วิบัติของอุบาสก ๗ ประการ ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุ ละเลยฟังธรรม ไม่ศึกษาอธิศีล ไม่เลื่อมใสภิกษุ ตั้งจิตติเตียน  
1307

สขสูตรที่ ๑ (มิตรที่พึงคบหา) ผู้ให้ของที่ให้ได้ยาก รับทำกิจที่ทำได้ยาก อดทนถ้อยคำที่อดใจได้ยาก บอกความลับของตนแก่เพื่อน

   
1308 เรื่องวิตก(ความตริตรึกความคิด) #1 เทวธาวิตักกสูตร ว่าด้วยความวิตก ๒ ส่วน อกุศลวิตก และ กุศลวิตก
1309 เรื่องวิตก (ความตริตรึก ความคิด) #2 หากนิมิตไปในทางอกุศลให้เปลี่ยนมาคิดแต่กุศลแทน อกุศลคือฉันทะโทสะย่อมตั้งอยู่ไม่ได้
1310 เรื่องวิตก (ความตริตรึก ความคิด) #3 ผู้ชำนาญในทางเดินแห่งวิตก เปลี่ยน มนสิการที่เป็น อกุศล มนสิการที่เป็น กุศล
   
1311

พาหิยะสูตร ในพระไตรปิฎก มี 3 พระสูตร 1.เป็นกุลบุตรพาหิยทารุจีริยะ(แม่โคขวิดจนเสียชีวิต) อีก 2 พระสูตร เป็นพระพาหิยะ
1312 อุตติยสูตร อาศัยศีลเจริญสติปัฏฐาน ๔ ทรงธรรมโดยย่อ แก่ ท่านพระอุตติยะ โดยให้ตั้งมั่นในศีล แล้วเจริญสติปัฏฐาน ๔
1313 พรหมาสูตร สติปัฏฐาน ๔ เป็นทางอันเอก ท้าวสหัมบดีพรหม ทราบความปริวิตกของ พ. จึงหายตัวจากพรหมโลกมาปรากฏต่อหน้า
1314 เอชสูตรที่ ๑ ความหวั่นไหว เป็นโรคเป็นฝีเป็นลูกศร เพราะเหตุนั้นแลภิกษุพึงไม่มีความหวั่นไหว ไม่พึงสำคัญ ซึ่งจักษุ ในจักษุแต่จักษุ
1315 เอชสูตรที่ ๒ ภิกษุไม่พึงสำคัญซึ่งขันธ์ธาตุและอายตนะ เมื่อไม่สำคัญ ย่อมไม่ถือมั่น เมื่อไม่ถือมั่น ย่อมไม่สะดุ้ง ย่อมดับเฉพาะตน
1316 ทวยสูตรที่ ๑-๒ ส่วนสองคืออายตนะภายนอก-ภายใน จักษุวิญญาณ อาศัยรูป-จักษุ เมื่อรูป-จักษุไม่เที่ยง จักษุวิญญาณจึงไม่เที่ยง
1317 สมาธิสูตร-ปฏิสัลลีนสูตร เธอจงเจริญสมาธิเถิด ผู้มีจิตตั้งมั่นแล้ว ย่อมรู้ตามความเป็นจริงว่าจักษุ- รูปทั้งหลาย-จักษุวิญญาณไม่เที่ยง
1318 ธรรมตามลำดับ (คณกโมคคัลลานสูตร) ตรัสกับ พราหมณ์ คณกโมคคัลลานะ
1319

บุคคล ๔ จำพวก (10ประเภท) ละสังโยชน์เบื่องต่ำได้-ไม่ได้ ฉลาดผูกไม่ฉลาดแก้ สมบูรณ์-ไม่สมบูรณ์ในศีล..จิตออก-กายไม่ออก
1320 ทรงให้พระโมคแสดงฤทธิ์ เพื่อให้ภิกษุสังเวชใจ (โมคคัลลานสูตร)
1321 ทรงสรรเสริญพระโมคคัลลานว่ามีฤทธิ์มาก เพราะได้เจริญกระทำให้มาก ซึ่งอิทธิบาท ๔ (โมคคัลลานสูตร)
1322 พระโมคหายไปปรากฎในชั้นพรหม เพื่อหาคำตอบเทวดาโสดาบัน (๔. โมคคัลลานสูตร)
1323 วิธีแก้ง่วง ๗ วิธี ตรัสกับพระโมคคัลลานะ (โมคคัลลานสูตร)
1324 อานาปานสติสูตร ในคืนจันทร์เพ็ญ ๑๕ ค่ำ ภิกษุเถระมากรูปพากันให้โอวาท พร่ำสอนภิกษุด้วยกัน ตลอดระยะเวลา 4 เดือน
   
1325 รักษาโรคด้วย โพชฌงค์ ๗ (มีปรากฎในพระไตรปิฎก จำนวน 10 พระสูตร
  1) คิลานวรรคที่ ๒ ปาณูปมสูตร อาศัยศีลเจริญโพชฌงค์ ๗
2) สุริยูปมสูตรที่ ๑ อาศัยกัลยาณมิตรเจริญโพชฌงค์ ๗
3) สุริยูปมสูตรที่ ๒ โยนิโสมนสิการเป็นเบื้องแรก แห่งโพชฌงค์
4) คิลานสูตรที่ ๑ พระมหากัสสป หายอาพาธด้วยโพชฌงค์ ๗
5) คิลานสูตรที่ ๒ พระมหาโมคคัลลานะ หายอาพาธด้วยโพชฌงค์ ๗
6) คิลานสูตรที่ ๓ พระผู้มีพระภาค หายประชวรด้วยโพชฌงค์ ๗
7) ปารคามีสูตร เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมเป็นไปเพื่อถึงฝั่ง
8) วิรัทธสูตร โพชฌงค์ ๗ ที่ปรารภผิดปรารภถูก
9) อริยสูตร เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมนำตนออกจากทุกข์
10) นิพพานสูตร เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมเป็นไปเพื่อความหน่าย
   
1326 ของที่ไม่ควรแบ่ง ๕ หมวด (พระวินัย) อาราม วิหาร เตียง ตั่ง หม้อโลหะ มีด จอบ เถาวัลย์ ดิน ...แม้แบ่งแล้ว ก็ไม่เป็นอันแบ่ง
1327 ศาสดา ๕ จำพวก มีปรากฏอยู่ในโลก... เป็นผู้มีศีลไม่บริสุทธิ์ แต่ปฏิญาณว่าเราเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์
1328 เมื่อบุคคลงดเว้นทำกรรมทั้งทางกาย วาจา ใจ แล้ว อาสวะที่ก่อทุกข์เดือดร้อน ย่อมไม่มีแก่เขา นี้เป็นปฏิปทาเผากิเลสให้พินาศ
1329 ทรงตำหนิท่านพระอานนท์ เรื่อง ยาคู เป็นอามิสของภิกษุทั้งวัด ห้ามเก็บไว้ในกุฏิส่วนตัว
1330

ภิกษุพวกพระอัสสชิ และ พระปุนัพพสุกะ เป็นภิกษุอลัชชีชั่วช้า รับสั่งให้สารีบุตร กับพระโมค ทำปัพพาชนียกรรม(ขับออก)
1332 ธรรม ๘ ประการ ย่อมเป็นที่รัก/ไม่เป็นที่รัก..พอใจ/ไม่พอใจ..เป็นที่เคารพ/ไม่เคารพ..สรรเสริญ/ไม่สรรเสริญ ของเพื่อนพรหมจรรย์
1333 ธรรม มีอย่างละ ๖ อย่าง อนุตตริยะ ๖... อนุสสติฐาน ๖... สตตวิหาร ๖... อภิชาติ ๖ ... นิพเพธภาคิยสัญญา ๖
1334 ธรรม มีอย่างละ ๗ อย่าง อริยทรัพย์๗ ..โพชฌงค์๗.. อสัทธรรม๗ สัทธรรม๗ สัปปุริสธรรม๗ สัญญา๗ พละ๗ วิญญาณฐิติ๗ ..
1335 ธรรม มีอย่างละ ๘ อย่าง มิจฉัตตะ๘ สัมมัตตะ ทักขิเณย กุสีตวัตถุ อารัพภุ ทานวัตถุ ทานุปบัติ โลกธรรม อภิภายตนะ๘ วิโมกข์๘
1336 ปัญจัตตยสูตร ความเห็นผิด(ทิฐิ) ๕ ประการ พวกหนึ่ง กำหนดขันธ์ส่วนอนาคต มีทิฐิคล้อยตามขันธ์ส่วนอนาคต
1337

วาทะของลัทธิต่างๆ (ปัญจัตตยสูตร) วาทะขันธ์ส่วนอนาคต...โลกหน้าไม่มี ... สัญญีวาทะ... อุจเฉทวาทะ
1338 อุปมา ความนานของสังสารวัฏที่สัตว์ท่องเที่ยวไป ความยาวนานของกัป สังสารวัฏนี้ หาเบื้องต้นไม่ได้ เบื้องปลายไม่ได้
1339 นางอัมพปาลี หญิงงามเมือง ทำภัตตาหาร และถวายสวนป่า แด่พระผู้มีพระภาค
1340 พระมหากัปปินะ รวมพระสูตรเกี่ยวกับ พระมหากัปปินะ ... เป็นอรหันต์ผู้มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก และเป็นเอตทัคคะบาลีองค์หนึ่ง
1341 ปายาสิราชัญญสูตร เจ้าปายาสิ มีทิฐิ(ลามก) ว่า 1.โลกหน้าไม่มี 2.สัตว์ผุดเกิดไม่มี 3. กรรมสัตว์ทำดีทำชั่วไม่มี
1342

สีหสูตร ... สีหะ เป็นชื่อแห่งพระตถาคต บันลือสีหนาท ประกาศพรหมจักรในบริษัทด้วยกำลังของตถาคต ๑๐ ประการ
1343 ปฐมปัณณาสก์.. โทษที่เป็นไปในปัจจุบัน โทษที่เป็นไปในภพหน้า เป็นไฉน ความเพียรซึ่งเกิดได้ยาก ๒ อย่างเป็นไฉน
1344

ฉฬาภิชาติยสูตร ปูรณกัสสป บัญญัติ ชาติ ๖ ประการ คนฆ่าแพะ คนฆ่าสุกร  เพชฌฆาต คนที่ทำงานหยาบช้า อื่นใด ว่าเป็นชาติดำ
1345 กายสูตร... ก็ธรรมอันบุคคล พึงละด้วยกาย มิใช่ด้วยวาจาเป็นไฉน ก็ธรรมอันบุคคลพึงละด้วยวาจา มิใช่ด้วยกายเป็นไฉน
1346 มหาจุนทสูตร หากโลภะ ครอบงำภิกษุ.โทสะ โมหะ โกธะ ความริษยาย่อมครอบงำภิกษุนั้น..ภิกษุพึงรู้ว่า โลภะย่อมไม่มีแก่ท่าน
1347 กาลีสูตร : กสิณ ๑๐ ที่สมณะพราหมณ์ปฏิบัติ พระศาสดา เห็นแล้วว่า มีทั้งบรรลุประโยชน์ เป็นความสงบในใจ
1348 สิกขาบทวิภังค์ (วินัยปิฎก) เรื่องภิกษุถูกเนื้อต้องตัว กับชาย สตรี กระเทย สัตว์เดรัจฉาน
1349 รวมพระสูตร ที่ทรงตรัสถาม พวกเธอสำคัญความนั้น เป็นไฉน... รูปเที่ยง หรือไม่เที่ยง?
1350

เหตุแห่งความวิวาท ๖ อย่าง มักโกรธ..ลบหลู่ตีเสมอ..ริษยาตระหนี่..โอ้อวดมีมายา..ปรารถนาลามกมีความเห็นผิด ..เชื่อถือผิวเผิน
1351 ธัมมัญญูสูตร ปุคคลปโรปรัญญู พวกหนึ่งต้องการเห็นพระอริยะ พวกหนึ่งไม่ต้องการเห็นพระอริยะ
1352 อุโปสถสูตร การเข้าจำอุโบสถ แบบ โคปาลกอุโบสถ นิคัณฐอุโบสถ อริยอุโบสถ
1353 สภิยปริพาชก (ฉบับหลวง) ถามปัญหาเหล่าปริพาชก แล้วแก้ไม่ได้ จึงทูลถามพระผู้มีพระภาค
1354 สภิยปริพาชก (มหาจุฬา) ถามปัญหาเหล่าปริพาชก แล้วแก้ไม่ได้ จึงทูลถามพระผู้มีพระภาค
   
  เทวตาสังยุต (ประมวลเรื่องเทวดา สนทนาธรรม กับพระพุทธเจ้า รวม 111 พระสูตร)
1355 ชุด1 นฬวรรคที่ ๑ (10 พระสูตร)
1356 ชุด2 นันทนวรรคที่ ๒ (10 พระสูตร)
1357 ชุด3 สัตติวรรคที่ ๓ (10 พระสูตร)
1358 ชุด4 สตุลลปกายิกวรรคที่ ๔ (11 พระสูตร)
1359 ชุด5 อาทิตตวรรคที่ ๕ (10 พระสูตร)
1360 ชุด6 ชราวรรคที่ ๖ (10 พระสูตร)

1361

 ชุด7 อันธวรรคที่ ๗ (10 พระสูตร)
1362 ชุด8 ฆัตวาวรรคที่ ๘ (10 พระสูตร)
1363 ชุด9 เทวปุตตสงยุต วรรคที่ ๑ (10 พระสูตร)
1364 ชุด10 อนาถปิณฑิกวรรคที่ ๒ (10 พระสูตร)
1365 ชุด11 นานาติตถิยวรรคที่ ๓ (10 พระสูตร) สิวเทวบุตร เขมเทพบุตร เสรีเทพบุตร ฆฏิการ ชันตุ โรหิตัสส นันท นันทิวิสาล สุสิม ฯลฯ
   
1366 ปาริฉัตตกสูตร : ปาริฉัตตกพฤกษ์ แห่งเทวดาชั้นดาวดึงส์บานเต็มที่แล้ว แผ่รัศมีไปได้ ๕๐ โยชน์ จะส่งกลิ่นไปได้ ๑๐๐ โยชน์
1367 สักกัจจสูตร ภิกษุไม่เคารพพระศาสดา จักเคารพในธรรม ข้อนี้ไม่เป็นฐานะที่จะมีได้... ภิกษุเคารพพระศาสดา จักไม่เคารพในธรรม
1368 ภาวนาสูตร  การภาวนาที่สำเร็จจนสิ้นอาสวะ เพราะเจริญโพธิปักขิยธรรม ๓๗ เหมือนแม่ไก่กกไม่ดี ความอบอุ่นไม่พอ ฟักไม่ดี
1369 สุเนตตอนุสาสนีสูตร ผู้ใดด่าบริภาษ เจ้าลัทธิผู้ละกาม ย่อมมีบาป... แต่ถ้า ด่า บริภาษ ภิกษุสมบูรณ์ด้วยทิฐิ ย่อมได้บาปมากกว่า
1370 อรกานุสาสนีสูตร ศาสดาอรกะ สอนสาวกว่า ชีวิตของมนุษย์น้อย นิดหน่อย รวดเร็ว มีทุกข์มาก คับแค้นมาก พระผู้มีพระภาครับรอง
1371 นิพพานสูตร : พระอุทายี ถามพระสารีบุตร ว่า นิพพานไม่มีเวทนา จะเป็นสุขได้อย่างไร
   
1372 วังคีสสังยุต : เรื่องพระวังคีสะ รวม ๑๒ พระสูตร
  นิกขันตสูตรที่ ๑  พระวังคีสะ เห็นสตรีแล้วเกิดความกำหนัด ไม่เป็นลาภของเราหนอ เราได้ชั่วเสียแล้วหนอ
  อรติสูตรที่ ๒ พระวังคีสะ ติดแล้วในรูป เสียง กลิ่น รส ... อันอาศัย ปิยรูป สาตรูป ๖๐ เป็นอันมาก
  เปสลาติมัญญนาสูตรที่ ๓ พระวังคีสะ ดูหมิ่นภิกษุผู้มีศีล เกิดทุกข์ใจร้อนใจ ว่าไม่เป็นลาภของเราหนอ  
  อานันทสูตรที่ ๔ ท่านพระวังคีสะ เดินบิณฑบาตไปกับพระอานนท์ เกิดความกำหนัด จึงบอกให้ พระอานนท์ทราบ  
  สุภาษิตสูตรที่ ๕ ท่านพระวังคีสะ ได้ทูลสรรเสริญพระผู้มีพระภาค วาจาอันประกอบด้วยองค์ ๔
  สารีปุตตสูตรที่ ๖ ท่านพระวังคีสะ สรรเสริญพระสารีบุตร ว่าแสดงธรรมด้วย ธรรมีกถา ให้รู้ความได้แจ่มแจ้ง แบบย่อก็ได้ พิศดารก็ได้
  ปวารณาสูตรที่ ๗ ท่านพระวังคีสะ กล่าวสรรเสริญพระผู้มีพระภาคว่า พระองค์ทำให้ภิกษุ ๕๐๐ รูป เป็นบุตรของพระผู้มีพระภาค
  ปโรสหัสสสูตรที่ ๘ ท่านพระวังคีสะกล่าวสรรเสริญพระผู้มีพระภาค ที่ทรงทำให้ภิกษุ ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง ด้วยธรรมีกถา
  โกณทัญญสูตรที่ ๙ ท่านพระวังคีสะชมเชยพระอัญญาโกณฑัญญะ ว่าเป็นผู้ตรัสรู้ตามพระองค์ ฉลาดในเจโตฯ
  โมคคัลลานสูตรที่ ๑๐ ท่านพระวังคีสะ ชมเชยพระโมคคัลลานะ เป็นผู้สำเร็จวิชชา ๓ ละมฤตยูเสียได้
  คัคคราสูตรที่ ๑๑ ท่านพระวังคีสะ กล่าวชมพระผู้มีพระภาค
   
1373 พาหิติยสูตร พระเจ้าปเสนทิโกศล ถวายผ้าพาหิติกา ให้กับพระอานนท์ หลังได้สดับการสาธยายธรรมเรื่อง สมาจาร ๓
1374 ธรรมเจติยสูตร ว่าด้วยธรรมเจดีย์ พระเจ้าปเสนทิโกศล เลื่อมใสต่อ พ. ทรงจูบพระยุคลบาท และทรงนวด พระยุคลบาทด้วยพระหัตถ์
1375 พรหมายุสูตร พรหมายุพราหมณ์ ต้องการเฝ้าพระพุทธเจ้า และต้องการเห็น พระคุยหฐาน (อวัยวะเพศ) อันเร้นอยู่ในฝัก พระชิวหา
1376 ปิยชาติกสูตร ว่าด้วยสิ่งเป็นที่รัก บุตรของรคฤหบดีตาย พ. ตรัสว่า โสกะปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และอุปายาส ย่อมเกิดแต่ของที่รัก
1377 พระเจ้าปเสนทิโกศลเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า (เป็นอรรถกถา) ไม่ใช่คำสอนของพระศาสดา
1378 ๒. เสลสูตร ทรงโปรดเสลพราหมณ์ เป็นอรรถกถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๓ (ไม่ใช่คำสอนของตถาคต)
1379 อัสสลายนสูตร พ. โต้ตอบกับ อัสสลายนมาณพ พวกพราหมณ์เกิดมาจากช่องคลอด จะถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ได้อย่างไร
1380 รวมพระสูตร ปิยรูป สาตรูป ๖๐ ในโลกนี้ ที่เกิดจากอายตนะภายใน-ภายนอก แบ่งเป็น (หมวดละ ๖ รวม ๑๐ หมวด)
1381 ฆฏิการสูตร (ฉบับหลวง) เรื่องช่างหม้อชื่อ ฆฏิการะ ..คือพระสหายของตถาคต ในสมัยพระพุทธเจ้ากัสสปะ (มนุษย์อายุ 20,00 ปี)
1382 ฆฏิการสูตร (มหามกุฏ) เรื่องช่างหม้อชื่อ ฆฏิการะ ..คือพระสหายของตถาคต ในสมัยพระพุทธเจ้ากัสสปะ (มนุษย์อายุ 20,00 ปี)
1383 เอกภาวะ นานาภาวะ สรรพภาวะ ไม่สำคัญมั่นหมาย ซึ่งนิพพาน ในนิพพาน โดยความเป็นนิพพาน นิพพานเป็นของเรา
1384 สัปปายสูตร การเพิกถอนซึ่งความสำคัญสิ่งทั้งปวง ด้วยตัณหามานะ และทิฐิ ย่อมไม่สำคัญ ซึ่งจักษุ ในจักษุ แต่จักษุ ว่าจักษุของเรา
   
  เรื่องพระมหาปชาบดีโคตรมีเถรี พระวินัย (ผู้เลี้ยงดูพระพุทธเจ้า) เอตทัคคะ ผู้รู้ราตรีนาน ภิกษุณี อรหันต์ องค์แรก
1385 (พระวินัย) พระมหาปชาบดี ฯ #1 เรื่องพระฉัพพัคคีย์ ใช้ภิกษุณีซัก ล้าง สางขนเจียมให้กับภิกษุ ทรงบัญญัติ ทำได้เฉพาะญาติ
1386 (พระวินัย) พระมหาปชาบดี ฯ #2 ทรงอนุญาต ให้ภิกษุเข้าไปที่อาศัยของภิกษุณี ในกรณีเพื่อแสดงธรรมกับ ภิกษุณีที่อาพาธเท่านั้น
1387 (พระวินัย) พระมหาปชาบดี ฯ #3 ภิกษุเมืองโกสัมพีวิวาทกันและพากันมายังนครสาวิตถี ภิกษุณีปชาบดีเข้าเฝ้าทูลถามข้อปฏิบัติ
1388 (พระวินัย) พระมหาปชาบดี ฯ #4 ทรงให้พระอานนท์ อุปสมบทนางปชาบดี(บวชภิกษุนีเป็นครั้งแรก) หลังนางรับ ครุกรรม ๘ แล้ว
1389 (พระวินัย) พระมหาปชาบดี ฯ #5 มาตุคามมีกลิ่นเหม็น ทรงอนุญาตให้ใช้น้ำชำระได้ลึกเพียงสองข้อองคุลี เกินกว่านั้นเป็นปาจิตตีย์
1390 (บทธรรม) พระมหาปชาบดี ฯ #6 นันทโกวาทสูตร ท่านพระนันทกะ (เอตทัคคะ) แสดงธรรมแก่ภิกษุณี จำนวน ๕๐๐ รูป
   
1391 สาติ เกวัฏฏบุตร (บุตรชาวประมง) ภิกษุมีทิฏฐิลามก (วิญญาณเวียนว่ายตายเกิด)
1392 รวมพระสูตร พระนางปชาบดีโคตมี เรื่องราวของภิกษุณีในพุทธศาสนา.. ครุธรรม ๘.. การบวชภิกษุณีครั้งแรกในประเทศไทย
1393 ครุธรรม ๘ ประการ คือกฎที่เข้มงวดสำหรับภิกษุณี สิกขามานา ๖ ประการ (ศีล๖)
1394 บุคคล ๒ จำพวก (ทุติยปัณณาสก์) คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า- พระเจ้าจักรพรรดิ/พระพุทธเจ้า-พระปัจเจก/
1395

วิญญาณกับนามรูป จิตดวงแรกเกิดวิญญาณดวงแรกปรากฏ ความเกิดแห่งจิตเพราะความเกิดแห่งนามรูป วิญญาณเป็นปัจจัยจึงมีนามรูป
1396 เพราะมี วิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป : เพราะมี นามรูปเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
1397 ปฏิปทาสูตรที่ ๔ (มรณาสติ) ปัจจัยแห่งความตายมีมากหนอ งูพึงกัดเราก็ได้ แมลงป่องพึงต่อยเราก็ได้ ตะขาบพึงกัดเรา ก็ได้
1398 บริษัทไม่บริสุทธิ์ ตถาคตจะพึงแสดงปาติโมกข์.. พระโมคคัลลานะ จับแขนบุคคลนั้นฉุดออกมาให้พ้น ซุ้มประตูแล้วใส่ดาน
1399 วิญญาณ ตั้งอยู่ได้ในที่ใด การก้าวลง แห่งนามรูป ก็มีอยู่ในที่นั้น
1400 ปัจจยสูตร ว่าด้วยปัจจัย (ปฏิจจสมุปบาท ปฏิจจสมุปปันนธรรม) อาการปฏิจจสมุปบาท และอาหารของปฏิจจสมุปปันธรรม
 
   
   


หนังสือพุทธวจน ออนไลน์
90 90 90 90  
 
พุทธประวัติ ขุมทรัพย์
 อริยสัจ
ภาคต้น		 อริยสัจ
ภาคปลาย		 ปฏิจจ ปฐมธรรม ตถาคต อนาคามี อินทรีย์
สังวร
สัตว์
สัตตานัง
 ทาน
 สกทาคามี
ฆราวาส
ชั้นเลิศ		 มรรควิธี
ที่ง่าย		  
   
อริยวินัย เดรัจฉานวิชา กรรม สมถะ
วิปัสสนา		 โสดาบัน อานา
ปานสติ		 จิต มโน
วิญญาณ		 ก้าวย่าง
อย่างพุทธะ		 ตามรอย
ธรรม		 ภพ ภูมิ
 พุทธวจน
 สาธยาย
ธรรม
สังโยชน์