อริยสัจจากพระโอษฐ์ ๒  ภาค ๔ (หน้าที่ ๑๓๓๑- ๑๓๖๗)
ว่าด้วย มัคคอริยสัจ ความจริงอันประเสริฐคือมรรค

(๑๗) จิตตระหนี่ เป็นสิ่งที่ต่ำเกินไป
สำหรับการบรรลุฌาน และทำให้แจ้งมรรคผล

        ภิกษุ ท. !  เพราะไม่ละธรรม ๕ อย่าง บุคคลจึงไม่ควรเข้าอยู่ ซึ่ง ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน ไม่ควรเพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งโสดาปัตติผล สกทาคามิผล อนาคามิผล อรหัตตผล.

         ธรรม ๕ อย่าง อย่างไรเล่า ?  ห้าอย่างคือ
ความตระหนี่อาวาส
ความตระหนี่ตระกูล
ความตระหนี่ลาภ
ความตระหนี่วรรณะ (ความดี)
ความตระหนี่ธรรม (เครื่องให้บรรลุมรรคผล).

        (ต่อจากนี้ ได้ตรัสโดยนัยตรงกันข้าม ถึงการละธรรม ๕ อย่างนั้นแล้ว ควรเพื่อเข้าอยู่ในฌานและกระทำให้แจ้งซึ่งมรรคผล)

- ปญฺจก. อํ. ๒๒/๓๐๒/๒๕๖ - ๓๕๗.