พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๘ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๕๓

สุญญสูตร (สิ่งที่เรียกว่าโลกว่างเปล่า)

              [๑๐๒] ครั้งนั้นแล ท่านพระอานนท์ ฯลฯ ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาค ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกว่าโลกว่างเปล่าๆ ดังนี้ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ จึงเรียกว่า โลกว่างเปล่า พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

              ดูกรอานนท์ เพราะว่างเปล่า จากตนหรือจากของๆ ตน ฉะนั้น จึงเรียกว่า โลกว่างเปล่า อะไรเล่าว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  จักษุ แลว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  รูป ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  จักษุวิญญาณ ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆตน
  จักษุสัมผัส ว่างเปล่าจากตนหรือจากของๆ ตน
  สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย ก็ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน ฯลฯ

  ใจ ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  ธรรมารมณ์ ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  มโนวิญญาณ ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  มโนสัมผัส ว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน
  สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือ อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัส เป็นปัจจัย ก็ว่างเปล่าจากตนหรือจาก ของๆ ตน

            ดูกรอานนท์ เพราะว่างเปล่าจากตน หรือจากของๆ ตน ฉะนั้นจึงเรียกว่า โลกว่างเปล่า