พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๘ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๕๒

ปโลกสูตร (สิ่งที่เรียกว่าโลกๆ)

              [๑๐๑] ครั้งนั้นแล ท่านพระอานนท์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ ประทับ ฯลฯ ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ที่เรียกกันว่าโลกๆ ดังนี้ ด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอจึงเรียกกันว่า โลก พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า

              ดูกรอานนท์ สิ่งใดมีความแตกสลายเป็นธรรมดา นี้เรียกว่าโลก ในอริยวินัย ก็อะไรเล่ามีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  จักษุ แลมีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  รูป มีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  จักษุวิญญาณ มีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  จักษุสัมผัส มีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย ก็มีความแตกสลาย เป็นธรรมดา ฯลฯ
  ใจ มีความแตกสลาย เป็นธรรมดา
  ธรรมารมณ์ มีความแตกสลาย เป็นธรรมดา
  มโนวิญญาณ มีความแตกสลาย เป็นธรรมดา
  มโนสัมผัส มีความแตกสลายเป็นธรรมดา
  สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย ก็มีความแตกสลายเป็นธรรมดา

             ดูกรอานนท์ สิ่งใดความแตกสลายเป็นธรรมดา นี้เรียกว่าโลกในอริยวินัย