ธรรมที่เป็นบาปอกุศล ..ธรรม ๒ อย่าง.. คนพาล ๒ จำพวก บัณฑิต ๒ จำพวก

เว็บไซต์ อนาคามี เผยแพร่ พุทธวจน คำสอนของพระศาสดา คำสอนตถาคต รวมพระสูตรสำคัญ อนาคามี เว็บไซต์เผยแพร่คำสอนของพระพุทธเจ้า

ค้นหาคำที่ต้องการ

ธรรมที่เป็นบาปอกุศล ..ธรรม ๒ อย่าง.. คนพาล ๒ จำพวก บัณฑิต ๒ จำพวก

1408

(โดยย่อ)

ทุติยปัณณาสก์

สนิมิตตวรรคที่ ๓ (ธรรมที่เป็นบาปอกุศล)
-มีนิมิตจึงเกิดขึ้น ไม่มี นิมิต ไม่เกิดขึ้น (พึงละนิมิตนั้นเสีย)
-มีนิทานจึงเกิดขึ้นไม่มี นิทาน ไม่เกิดขึ้น (พึงละนิทานนั้นเสีย)
-มีเหตุจึงเกิดขึ้น ไม่มีเหตุ ไม่เกิดขึ้น(พึงละเหตุนั้นเสีย)
-มีเครื่องปรุงจึงเกิดขึ้น ไม่มี เครื่องปรุงไม่เกิดขึ้น(พึงละเครื่องปรุงนั้นเสีย)
-มีปัจจัยจึงเกิดขึ้น ไม่มีปัจจัย ไม่เกิดขึ้น(พึงละปัจจัยนั้นเสีย)
-มีรูปจึงเกิดขึ้น ไม่มีรูป ไม่เกิดขึ้น(พึงละรูปนั้นเสีย)
-มีเวทนาจึงเกิดขึ้นไม่มี เวทนา ไม่เกิดขึ้น(พึงละเวทนานั้นเสีย)
-มีสัญญาจึงเกิดขึ้น ไม่มี สัญญาไม่เกิดขึ้น(พึงละสัญญานั้นเสีย)
-มีวิญญาณจึงเกิดขึ้น ไม่มี วิญญาณไม่เกิดขึ้น(พึงละวิญญาณนั้นเสีย)
-มีสังขตธรรมเป็นอารมณ์ จึงเกิดขึ้น ไม่มีสังขตธรรมเป็นอารมณ์ไม่เกิดขึ้น(พึงละสังขตธรรมนั้นเสีย)

ธรรมวรรคที่ ๔ (ธรรม ๒ อย่าง)
คือ เจโตวิมุติ ๑ ปัญญาวิมุติ ๑
คือ ความเพียร ๑ ความไม่ฟุ้งซ่าน ๑
คือ นาม ๑ รูป ๑
คือ วิชชา ๑ วิมุตติ ๑
คือ ภวทิฏฐิ ๑ วิภวทิฏฐิ ๑
คือ ความไม่ละอาย ๑ ความไม่เกรงกลัว ๑
คือ หิริ ๑ โอตตัปปะ ๑
คือ ความเป็นคนว่ายาก ๑ ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว ๑
คือ ความเป็นคนว่าง่าย ๑ ความเป็นผู้มีมิตรดี ๑
คือ ความเป็นผู้ฉลาดในธาตุ ๑ ความเป็นผู้ฉลาดในมนสิการ ๑
คือ ความเป็นผู้ฉลาดในอาบัติ ๑ ความเป็นผู้ฉลาดในการออกจากอาบัติ ๑

พาลวรรคที่ ๕ (คนพาล ๒ จำพวก บัณฑิต ๒ จำพวก)
คนพาล ๒ จำพวก
-คนที่ นำเอาภาระที่ยังไม่มาถึงไป ๑
-คนที่ ไม่นำเอาภาระที่มาถึงไป ๑
บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
-คนที่ นำภาระที่มาถึงไป ๑
-คนที่ ไม่นำเอาภาระที่ยังไม่มาถึงไป ๑
----------------------------------------------------------------------
คนพาล ๒ จำพวก
-คนที่เข้าใจว่าควรในของที่ไม่ควร ๑
-คนที่เข้าใจว่าไม่ควรในของที่ควร ๑
บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่า ไม่ควรในของที่ไม่ควร ๑
-คนที่เข้าใจว่า ควรในของที่ควร ๑
----------------------------------------------------------------------
คนพาล ๒ จำพวก
-คนที่เข้าใจว่า เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
-คนที่เข้าใจว่า ไม่เป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่า ไม่เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
-คนที่เข้าใจว่า เป็นอาบัติข้อที่เป็นอาบัติ ๑
----------------------------------------------------------------------
คนพาล ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
-คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
-คนที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
----------------------------------------------------------------------
คนพาล ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่า เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
-คนที่เข้าใจว่า ไม่เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
-คนที่เข้าใจว่า ไม่เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
-คนที่เข้าใจว่า เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
---------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------
อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่ รังเกียจสิ่งที่ไม่น่ารังเกียจ ๑
-ผู้ที่ ไม่รังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ ๑
อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่ ไม่รังเกียจสิ่งที่ไม่น่ารังเกียจ ๑
-ผู้ที่ รังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ ๑
----------------------------------------------------------------------
อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า ควรในของที่ไม่ควร ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่ควรในของที่ควร ๑
อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่ควรในของที่ไม่ควร ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า ควรในของที่ควร ๑
----------------------------------------------------------------------
อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
----------------------------------------------------------------------
อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
----------------------------------------------------------------------
อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
-ผู้ที่เข้าใจว่า ไม่เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
-ผู้ที่เข้าใจว่า เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑

	เรื่องสำคัญของพระพุทธเจ้า
	การบำเพ็ญบารมีในอดีตชาติ
	การประสูติ แสงสว่าง แผ่นดินไหว
	แสวงหาสัจจะบำเพ็ญทุกรกิริยา
	ปัญจวัคคีย์หลีก สิ่งที่ตรัสรู้
	ตรัสรู้ แสดงเทศนาปัญจวัคคีย์
	ปลงสังขาร ปรินิพพาน
	ลำดับขั้นการปรินิพพาน
	เทวดาแสดงฤทธิ์ขณะถวายเพลิง
	แบ่งพระสรีระออกเป็น ๘ ส่วน
	รวมพระสูตร
	พระโมคคัลลานะ
	พระสารีบุตร
	พระเทวทัต
	นิครนถ์ปริพาชก
	พระมหากัปปินะ
	(ดูทั้งหมด)

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๗๖

ทุติยปัณณาสก์

สนิมิตตวรรคที่ ๓

ธรรมที่เป็นบาปอกุศล

[๓๒๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีนิมิตจึงเกิดขึ้น ไม่มี นิมิต ไม่เกิดขึ้น เพราะละนิมิตนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการ ดังนี้

[๓๒๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีนิทานจึงเกิดขึ้นไม่มี นิทาน ไม่เกิดขึ้น เพราะละนิทานนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๒๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีเหตุจึงเกิดขึ้น ไม่มีเหตุ ไม่เกิดขึ้น เพราะละเหตุนั้นเสีย รรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๒๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีเครื่องปรุงจึงเกิดขึ้น ไม่มี เครื่องปรุงไม่เกิดขึ้น เพราะละเครื่องปรุงนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล เหล่านั้น จึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๒๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีปัจจัยจึงเกิดขึ้น ไม่มีปัจจัย ไม่เกิดขึ้น เพราะละปัจจัยนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้น จึงไม่มี ด้วยประการ ดังนี้

[๓๒๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีรูปจึงเกิดขึ้น ไม่มีรูป ไม่เกิดขึ้น เพราะละรูปนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๒๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีเวทนาจึงเกิดขึ้นไม่มี เวทนา ไม่เกิดขึ้น เพราะละเวทนานั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๒๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีสัญญาจึงเกิดขึ้น ไม่มี สัญญาไม่เกิดขึ้น เพราะละสัญญานั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้น จึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

[๓๓๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีวิญญาณจึงเกิดขึ้น ไม่มี วิญญาณไม่เกิดขึ้น เพราะละวิญญาณนั้นเสีย ธรรมที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้น จึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

         [๓๓๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมที่เป็นบาปอกุศล มีสังขตธรรมเป็นอารมณ์ จึงเกิดขึ้น ไม่มีสังขตธรรมเป็นอารมณ์ไม่เกิดขึ้น เพราะละสังขตธรรมนั้นเสีย ธรรม ที่เป็นบาปอกุศลเหล่านั้นจึงไม่มี ด้วยประการดังนี้

-----------------------------------------------------------------------

ทุติยปัณณาสก์
ธรรมวรรคที่ ๔

ธรรม ๒ อย่าง เป็นไฉน

      [๓๓๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ เจโตวิมุติ ๑ ปัญญาวิมุติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความเพียร ๑ ความไม่ฟุ้งซ่าน ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ นาม ๑ รูป ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ วิชชา ๑ วิมุตติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ภวทิฏฐิ ๑ วิภวทิฏฐิ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความไม่ละอาย ๑ ความไม่เกรงกลัว ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ หิริ ๑ โอตตัปปะ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๓๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความเป็นคนว่ายาก ๑ ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๔๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความเป็นคนว่าง่าย ๑ ความเป็นผู้มีมิตรดี ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๔๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้
๒ อย่างเป็นไฉน คือ ความเป็นผู้ฉลาดในธาตุ ๑ ความเป็นผู้ฉลาดในมนสิการ ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลายธรรม ๒ อย่างนี้แล

[๓๔๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้ ๒ อย่าง เป็นไฉน คือ ความเป็นผู้ฉลาดในอาบัติ ๑ ความเป็นผู้ฉลาดในการออกจากอาบัติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างนี้แล
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ทุติยปัณณาสก์
พาลวรรคที่ ๕

(คนพาล ๒ จำพวก บัณฑิต ๒ จำพวก)

[๓๔๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่นำเอาภาระที่ยังไม่มาถึงไป ๑
คนที่ไม่นำเอาภาระที่มาถึงไป ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้แล

[๓๔๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่นำภาระที่มาถึงไป ๑
คนที่ไม่นำเอาภาระที่ยังไม่มาถึงไป ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๔๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าควรในของที่ไม่ควร ๑
คนที่เข้าใจว่าไม่ควรในของที่ควร ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒จำพวกนี้แล

[๓๔๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าไม่ควรในของที่ไม่ควร ๑
คนที่เข้าใจว่าควรในของที่ควร ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๔๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวก เป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าเป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้แล

[๓๔๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
คนที่เข้าใจว่าเป็นอาบัติข้อที่เป็นอาบัติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๔๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้แล

[๓๕๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
คนที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๕๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าเป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑ คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาล ๒ จำพวกนี้แล

[๓๕๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
คนที่เข้าใจว่าไม่เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
คนที่เข้าใจว่าเป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัณฑิต ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๕๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
ผู้ที่รังเกียจสิ่งที่ไม่น่ารังเกียจ ๑
ผู้ที่ไม่รังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล

[๓๕๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
ผู้ที่ไม่รังเกียจสิ่งที่ไม่น่ารังเกียจ ๑
ผู้ที่รังเกียจสิ่งที่น่ารังเกียจ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๕๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉนคือ
ผู้ที่เข้าใจว่าควรในของที่ไม่ควร ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่ควรในของที่ควร ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลายอาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล

[๓๕๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่ควรในของที่ไม่ควร ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าควรในของที่ควร ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลายอาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๕๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉนคือ
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑ ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล

[๓๕๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉนคือ
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นอาบัติในข้อที่ไม่เป็นอาบัติ ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นอาบัติในข้อที่เป็นอาบัติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๕๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉนคือ
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล

[๓๖๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉนคือ
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นธรรมในข้อที่ไม่เป็นธรรม ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นธรรมในข้อที่เป็นธรรม ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน๒ จำพวกนี้แล
----------------------------------------------------------------------------------

[๓๖๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมเจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล

[๓๖๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวก
๒ จำพวกเป็นไฉน คือ
ผู้ที่เข้าใจว่าไม่เป็นวินัยในข้อที่ไม่เป็นวินัย ๑
ผู้ที่เข้าใจว่าเป็นวินัยในข้อที่เป็นวินัย ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อาสวะย่อมไม่เจริญแก่คน ๒ จำพวกนี้แล