เว็บไซต์ อนาคามี เผยแพร่คำพระศาสดา เผยแพร่คำสอนตถาคต เว็บไซต์เผยแพร่พระสุตรคำสอนของพระพุทธเจ้า คลิปคำสอน คลิปสาธยายธรรม
  
หนังสือพุทธวจนออนไลน์   ดูหนังสือทั้งหมด
90 90 90 90 90
 
พุทธประวัติ ขุมทรัพย์
อริยสัจ
ภาคต้น
อริยสัจ
ภาคปลาย
ปฏิจจ ปฐมธรรม ตถาคต อนาคามี อินทรีย์
สังวร
สัตว์
สัตตานัง
ทาน
สกทาคามี
ฆราวาส
ชั้นเลิศ
มรรควิธี
ที่ง่าย
 
   
อริยวินัย เดรัจฉานวิชา กรรม สมถะ
วิปัสสนา
โสดาบัน อานา
ปานสติ
จิต มโน
วิญญาณ
ก้าวย่าง
อย่างพุทธะ
ตามรอย
ธรรม
ภพ ภูมิ
พุทธวจน
สาธยาย
ธรรม
สังโยชน์  
 
ค้นหาคำที่ต้องการ            

  อริยวินัย พุทธวจน  ที่มา : http://watnapp.com/book   ดาวน์โหลดหนังสือ(ไฟล์ PDF)
สารบาญ
3/13
 
ออกไปหน้าสารบาญ > หน้า1 หน้า2 หน้า3 หน้า4 หน้า5 หน้า6 หน้า7 หน้า8 หน้า9 หน้า10 หน้า11 หน้า12 หน้า13
 
 
  คำชี้แจงก่อนอ่าน หนังสือเล่มนี้  
     คัมภีร์ มหาวิภังค์ ภาค ๒ (วินัยปิฎก เล่มที่ ๒)  
          กัณฑ์ที่ ๒ : ปาจิตติยกัณฑ์ 105 หน้า
  (ต่อ)  
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๑ เกี่ยวกับการดื่มสุราและเมรัย 122
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๒ เกี่ยวกับการจี้ด้วยนิ้ว 122-1
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๓ เกี่ยวกับการหัวเราะในน้ำ 122-2
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๔ เกี่ยวกับอาบัติปาจิตตีย์เพราะความไม่เอื้อเฟื้อ 122-3
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๕ เกี่ยวกับการทำ ภิกษุอื่นกลัว 122-4
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๖ เกี่ยวกับการก่อไฟเพื่อผิง 123
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๗ เกี่ยวกับการอาบน้ำก่อน ๑๕ วัน (ในมัชฌิมประเทศ) 124
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๘ เกี่ยวกับการไม่ทำ เครื่องหมายให้เสียสีก่อนใช้จีวรใหม่ 124-1
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๙ เกี่ยวกับการไม่ได้ให้เขาถอนจีวรที่วิกัปไว้ก่อนใช้ 124-2
               สุราปานวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ เกี่ยวกับการซ่อนบริขารของภิกษุอื่น 125
 
 
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๑ เกี่ยวกับการฆ่าสัตว์ 125-1
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๒ เกี่ยวกับการบริโภคน้ำมีตัวสัตว์ 125-2
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๓ เกี่ยวกับการรื้อฟื้นอธิกรณ์ที่ชำระเป็นธรรมแล้ว 125-3
               สปัปาณกวรรค สกิ ขาบทที่ ๕ เกี่ยวกับการอุปสมบทให้ผู้มีอายุต่ำกว่า ๒๐ ปี 126
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๖ เกี่ยวกับรู้อยู่ชักชวนพวกโจรเดินทางไกลร่วมกัน 126-1
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๗ เกี่ยวกับการชวนผู้หญิงเดินทางไกลร่วมกัน 126-2
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๘ เกี่ยวกับการกล่าวตู่พระธรรมวินัย 127
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๙ เกี่ยวกับการคบภิกษุผู้กล่าวตู่พระธรรมวินัย 129
               สัปปาณกวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ เกี่ยวกับการคบสามเณรผู้กล่าวตู่พระธรรมวินัย 130
 
 
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑ เกี่ยวกับการพูดไถลเมื่อทำ ผิดแล้ว 131
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๒ เกี่ยวกับการติเตียนสิกขาบท 132
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๓ เกี่ยวกับการพูดแก้ตัวว่าเพิ่งรู้ว่ามีมาในปาติโมกข์ 132-1
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๔ เกี่ยวกับการทำ ร้ายร่างกายภิกษุ 133
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๕ เกี่ยวกับการเงื้อมือจะทำร้ายภิกษุ 133-1
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๖ เกี่ยวกับการโจทภิกษุด้วยอาบัติสังฆาทิเสสไม่มีมูล 133-2
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๗ เกี่ยวกับการก่อความรำคาญแก่ภิกษุอื่น 134
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๘ เกี่ยวกับการแอบฟังความของภิกษุผู้ทะเลาะกัน 134-1
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๙ เกี่ยวกับการมอบฉันทะแล้ว พูดติเตียนในภายหลัง 134-2
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ เกี่ยวกับการลุกไปขณะประชุม โดยไม่มอบฉันทะ 134-3
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑๑ เกี่ยวกับการร่วมกับสงฆ์ให้จีวรแก่ภิกษุแล้ว ติเตียน 135
               สหธรรมิกวรรค สิกขาบทที่ ๑๒ เกี่ยวกับการน้อมลาภที่จะถวายสงฆ์มาเพื่อบุคคล 135-1
 
 
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๑ เกี่ยวกับการไม่ได้รับแจ้งก่อนเข้าไปตำ หนักพระราชา 137
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๒ เกี่ยวกับการเก็บของมีค่าที่ตกอยู่ เว้นแต่ตกในวัดหรือในที่อยู่ 138
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๓ เกี่ยวกับการเข้าบ้านในเวลาวิกาลไม่บอกลาภิกษุ 139
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๔ เกี่ยวกับให้ทำ กล่องเข็มที่ทำ ด้วยกระดูก งา เขาสัตว์ 139-1
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๕ เกี่ยวกับการให้ทำ เตียงตั่งที่มีเท้าสูงเกิน 139-2
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๖ เกี่ยวกับการให้ทำ เตียงตั่งเป็นของหุ้มนุ่น 139-3
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๗ เกี่ยวกับการให้ทำ ผ้าปูนั่งที่มีขนาดเกินประมาณ 140
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๘ เกี่ยวกับการให้ทำ ผ้าปิดฝีที่มีขนาดเกินประมาณ 140-1
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๙ เกี่ยวกับการให้ทำ ผ้าอาบน้ำฝนที่มีขนาดเกินประมาณ 140-2
               รตนวรรค สิกขาบทที่ ๑๐ เกี่ยวกับการให้ทำ จีวรที่มีขนาดเกินประมาณ 140-3
     
          กัณฑ์ที่ ๓ : ปาฏิเทสนียกัณฑ์ 141
               ปาฏิเทสนียะ สิกขาบทที่ ๑ เกี่ยวกับการรับของฉันจากมือนางภิกษุณีมาฉัน 141-1
               ปาฏิเทสนียะ สิกขาบทที่ ๒ เกี่ยวกับการไม่ไล่นางภิกษุณีที่สั่งให้เขาถวายอาหาร 141-2
               ปาฏิเทสนียะ สิกขาบทที่ ๓ เกี่ยวกับการรับอาหารในสกุลที่เป็นเสกขสมมติ 143
               ปาฏิเทสนียะ สิกขาบทที่ ๔ เกี่ยวกับการอยู่ป่าที่มีภัยรับอาหารที่ไม่ได้แจ้งไว้ก่อน 143-1
     
          กัณฑ์ที่ ๔ : เสขิยกัณฑ์ 145
               สารูป หมวดว่าด้วยความเหมาะสมแก่สมณเพศ 145-1
               โภชนปฏิสังยุต หมวดว่าด้วยการฉันอาหาร 148
               ธัมมเทสนาปฏิสังยุต หมวดว่าด้วยการแสดงธรรม 151
               ปกิณณกะ หมวดเบ็ดเตล็ด 154
               อธิกรณสมถะ ว่าด้วยวิธีระงับอธิกรณ์ด้วยธรรม ๗ ประการ 155
               คัมภีร์ ภิกขุนีวิภังค์ (วินัยปิฎก เล่มที่ ๓) 157
               สิกขาบทภิกขุนี เฉพาะที่เนื่องด้วยภิกขุ 157-1
  (3) อาจารโคจรสมฺปนฺนา 165
     คัมภีร์ มหาวรรค ภาค ๑ (วินัยปิฎก เล่มที่ ๔) 167
     
         ขันธ์ที่ ๑ : มหาขันธกะ 168
               ทรงอนุญาตบรรพชาและอุปสมบทด้วยไตรสรณคมน์ 168-1
               ทรงรับพระเวฬุวันเป็นสังฆิกาวาส 169
               ต้นเหตุอุปัชฌายวัตร 170
               ทรงอนุญาตอุปัชฌายะ 171
               วิธีถืออุปัชฌายะ 171-1
               อุปัชฌายวัตร 171-2
               สัทธิวิหาริกวัตร 176
               การประณามและการให้ขมา 181
               การอุปสมบทด้วยญัตติจตุตถกรรม 184
               การบอกนิสสัย 188
               ทรงอนุญาตอาจารย์ 189
               วิธีถือนิสสัย 190
               อาจริยวัตร 190-1
               อันเตวาสิกวัตร 195
               ว่าด้วยการประณาม 199
               องค์ ๕ แห่งภิกษุผู้ให้อุปสมบท ๑๖ หมวด 204
               องค์ ๖ แห่งภิกษุผู้ให้อุปสมบท ๑๔ หมวด 211
               ติตถิยปริวาส 218
               ข้อปฏิบัติที่มิให้สงฆ์ยินดี 220
               ข้อปฏิบัติที่ให้สงฆ์ยินดี 222
 
 
 
  3/13