พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑ สุตตันตปิฎก หน้าที่ ๒๘๘-๒๙๐

กรรมปถวรรคที่ ๗
ว่าด้วยกรรมบถ

            [๒๖๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ย่อมเกิด ในนรก เหมือนถูกนำมาทิ้งลง
ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ
ตนเองเป็นผู้ฆ่าสัตว์ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการฆ่าสัตว์ ๑
พอใจในการฆ่าสัตว์ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการฆ่าสัตว์ ๑
            บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แลย่อมเกิดในนรกเหมือนถูกนำมาทิ้งลง

            ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ย่อมเกิดในสวรรค์ เหมือนเชิญมาประดิษฐานไว้
ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ
ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๑
ชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๑
พอใจในการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ๑
            บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แลย่อมเกิดในสวรรค์เหมือนเชิญมา ประดิษฐานไว้
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ย่อมเกิดใน นรกเหมือนถูกนำมาทิ้งลง
ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ
ตนเองเป็นผู้ลักทรัพย์ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการลักทรัพย์ ๑
พอใจในการลักทรัพย์ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการลักทรัพย์ ๑

            บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แลย่อมเกิดในนรกเหมือนถูกนำมาทิ้งลง

            ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ ย่อมเกิดในสวรรค์ เหมือนเชิญมาประดิษฐานไว้
ธรรม ๔ประการเป็นไฉน คือ
ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการลักทรัพย์ ๑
ชักชวนผู้อื่นให้งดเว้นจากการลักทรัพย์ ๑
พอใจในการงดเว้นจากการลักทรัพย์ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการลักทรัพย์ ๑
            บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ย่อมเกิดในสวรรค์เหมือนเชิญมา ประดิษฐานไว้
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๖๖]
ตนเองเป็นผู้ประพฤติผิดในกาม ๑
ชักชวนผู้อื่นในการประพฤติผิดในกาม ๑
พอใจในการประพฤติผิดในกาม ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการประพฤติผิดในกาม ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๑
ชักชวนผู้อื่นในการงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๑
พอใจในการงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๖๗]
ตนเองเป็นผู้พูดเท็จ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการพูดเท็จ ๑
พอใจในการพูดเท็จ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการพูดเท็จ ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการพูดเท็จ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการงดเว้นจากการพูดเท็จ ๑
พอใจในการงดเว้นจากการพูดเท็จ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการพูดเท็จ ๑

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๖๘]
ตนเองเป็นผู้พูดส่อเสียด ๑
ชักชวนผู้อื่นในการพูดส่อเสียด ๑
พอใจในการพูดส่อเสียด ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการพูดส่อเสียด ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการพูดส่อเสียด ๑
ชักชวนผู้อื่นในการงดเว้นจากการพูดส่อเสียด ๑
พอใจในการงดเว้นจากการพูดส่อเสียด ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการพูดส่อเสียด ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๖๙]
ตนเองเป็นผู้พูดคำหยาบ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการพูดคำหยาบ ๑
พอใจในการพูดคำหยาบ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณในการพูดคำหยาบ ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการพูดคำหยาบ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการงดเว้นจากการพูดคำหยาบ ๑
พอใจในการงดเว้นจากการพูดคำหยาบ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการพูดคำหยาบ ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๗๐]
ตนเองเป็นผู้พูดคำเพ้อเจ้อ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการพูดเพ้อเจ้อ ๑
พอใจในการพูดเพ้อเจ้อ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณการพูดเพ้อเจ้อ ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้งดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ๑
ชักชวนผู้อื่นในการงดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ๑
พอใจในการงดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ๑ กล่าวสรรเสริญคุณการงดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๗๑]
ตนเองเป็นผู้มากไปด้วยความโลภ ๑
ชักชวนผู้อื่นในความโลภ ๑
พอใจในความโลภ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความโลภ ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้ไม่มากไปด้วยความโลภ ๑
ชักชวนผู้อื่นในความไม่โลภ ๑
พอใจในความไม่โลภ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความไม่โลภ ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๗๒]
ตนเองเป็นผู้มีจิตพยาบาท ๑
ชักชวนผู้อื่นในความพยาบาท ๑
พอใจในความพยาบาท ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความพยาบาท ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้ไม่มีจิตพยาบาท ๑
ชักชวนผู้อื่นในความไม่พยาบาท ๑
พอใจในความไม่พยาบาท ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความไม่พยาบาท ๑ ฯลฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

            [๒๗๓]
ตนเองเป็นผู้มีความเห็นผิด ๑
ชักชวนผู้อื่นในความเห็นผิด ๑
พอใจในความเห็นผิด ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความเห็นผิด ๑ ฯลฯ

ตนเองเป็นผู้มีความเห็นชอบ ๑
ชักชวนผู้อื่นในความเห็นชอบ ๑
พอใจในความเห็นชอบ ๑
กล่าวสรรเสริญคุณความเห็นชอบ ๑

            ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ย่อมเกิดในสวรรค์ เหมือนเชิญมาประดิษฐานไว้