พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๖ พระสุตตันตปิฎก หน้าที่ ๒๔๕-๒๔๖

๑๒. ปรัมมรณสูตร

           [๕๒๘] สมัยหนึ่ง ท่านพระมหากัสสป และท่านพระสารีบุตรอยู่ ณ ป่าอิสิปตน มฤคทายวัน เขตพระนครพาราณสี ครั้งนั้น ท่านพระสารีบุตร ออกจากที่เร้นในเวลาเย็น เข้าไปหาท่านพระมหากัสสปถึงที่อยู่ ครั้นเข้าไปหาแล้วได้ปราศรัยกะท่าน พระมหากัสสป ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณที่ควร ส่วนข้างหนึ่ง

           [๕๒๙] ครั้นท่านพระสารีบุตรนั่งเรียบร้อยแล้ว ได้ถามท่านพระมหากัสสปว่า            ดูกรท่านกัสสป สัตว์เมื่อตายไปแล้วเกิดอีกหรือ            ท่านพระมหากัสสปตอบว่า ข้อนี้พระผู้มีพระภาคมิได้ทรงพยากรณ์ไว้

           สา. สัตว์เมื่อตายไปแล้วไม่เกิดอีกหรือ
           ก. แม้ข้อนี้ พระผู้มีพระภาคก็มิได้ทรงพยากรณ์ไว้

           สา. สัตว์เมื่อตายไปแล้ว เกิดก็มี ไม่เกิดก็มี หรือ
           ก. ข้อนี้ พระผู้มีพระภาคก็มิได้ทรงพยากรณ์ไว้

           สา. สัตว์เมื่อตายไปแล้ว เกิดอีกก็หามิได้ ไม่เกิดอีกก็หามิได้ หรือ
           ก. แม้ข้อนี้ พระผู้มีพระภาคก็มิได้ทรงพยากรณ์ไว้

           สา. เพราะเหตุไรหรือ ข้อที่กล่าวถึงนั้นๆ พระผู้มีพระภาคจึงมิได้ทรง พยากรณ์ไว้
           ก. เพราะข้อนั้นไม่มีประโยชน์ ไม่เป็นเบื้องต้นแห่งการประพฤติพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับกิเลส เพื่อเข้าไปสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อนิพพาน เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงมิได้ทรงพยากรณ์ไว้

           [๕๓๐] สา. ถ้าเช่นนั้น พระผู้มีพระภาค ทรงพยากรณ์ไว้อย่างไรเล่า
           ก. พระผู้มีพระภาคทรงพยากรณ์ไว้ว่า นี้ทุกข์ นี้เหตุเกิดแห่งทุกข์ นี้ความดับทุกข์ นี้ทางให้ถึงความดับทุกข์

           สา. ก็เพราะเหตุอะไร ข้อนี้พระผู้มีพระภาค จึงทรงพยากรณ์ไว้
           ก. เพราะข้อนั้นมีประโยชน์ เป็นเบื้องต้นแห่งการประพฤติพรหมจรรย์ เป็นไปเพื่อ ความหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับกิเลส เพื่อเข้าไปสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อ นิพพาน เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคจึงทรงพยากรณ์ไว้

จบสูตรที่ ๑๒