อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลายหน้า 1061
สัมมาวาจาโดยปริยายสองอย่าง
(โลกิยะ - โลกุตตระ)

ภิกษุ ท. ! สัมมาวาจา เป็นอย่างไรเล่า?
ภิกษุ ท. ! เรากล่าว แม้สัมมาวาจาว่ามีโดยส่วนสอง คือ สัมมาวาจาที่ยังเป็นไปกับ ด้วยอาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญ มีอุปธิเป็นวิบาก ก็มีอยู่ สัมมาวาจาอันเป็นอริยะ ไม่มีอาสวะ เป็นโลกุตตระเป็นองค์แห่งมรรคก็มีอยู่.

ภิกษุ ท. ! สัมมาวาจาที่ยังเป็นไปกับด้วย อาสวะ เป็นโลกิยะ เป็นส่วนแห่งบุญ มีอุปธิเป็นวิบาก นั้นเป็นอย่างไรเล่า ? เจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากมุสาวาท (คำเท็จ)
เจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจาก ปิสุณวาท (คำส่อเสียด) เจตนาเป็นเครื่องงดเว้นจากผรุสวาท (คำหยาบ)
เจตนาเป็นเครื่อง งดเว้นจากสัมผัปปลาวาท (คำเพ้อเจ้อ)
ภิกษุท. ! นี้คือ สัมมาวาจา ที่ยังเป็นไปกับด้วย อาสวะเป็นส่วนแห่งบุญ มีอุปธิเป็นวิบาก.

ภิกษุ ท. ! สัมมาวาจาอันเป็นอริยะ ไม่มีอาสวะ เป็นโลกุตตระ เป็นองค์แห่งมรรคนั้นเป็นอย่างไรเล่า? คือ การงด การเว้น การเว้นขาด และ เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากวจี ทุจริตทั้งสี่ (ตามที่กล่าวแล้วข้างบน) ของผู้มี อริยจิต ของผู้มีอนาสวจิต ของผู้เป็น อริยมัคคสมังคีผู้เจริญอยู่ซึ่งอริยมรรค. ภิกษุ ท. ! นี้คือ สัมมาวาจาอันเป็นอริยะไม่มี อาสวะเป็นโลกุตตระ เป็นองค์แห่งมรรค