พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ หน้า 142-144

ทรงประกาศพรหมจักรท่ามกลางบริษัท
(เรื่องเบญจขันธ์และปฏิจจสมุปบาท)

         ภิกษุ ท. ตถาคตเป็นผู้ประกอบด้วยพลญาณ ๑๐ อย่าง และประกอบด้วย เวสารัชชญาณ ๔ อย่าง จึงปฏิญญาตำแหน่งจอมโลก บันลือสีหนาท ประกาศ พรหมจักร ในท่ามกลางบริษัททั้งหลาย ว่า

รูป คืออย่างนี้ๆ เหตุให้เกิดรูปคืออย่างนี้ๆ ความไม่ตั้งอยู่ได้แห่งรูปคืออย่างนี้ๆ
และว่า

เวทนา คืออย่างนี้ๆ เหตุให้เกิดเวทนาคืออย่างนี้ๆ ความไม่ตั้งอยู่ได้แห่ง เวทนา คืออย่างนี้ๆ และว่า

สัญญา คืออย่างนี้ๆ เหตุให้เกิดสัญญาคืออย่างนี้ๆ ความไม่ตั้งอยู่ได้แห่ง สัญญา คืออย่างนี้ๆ และว่า

สังขาร ทั้งหลาย คืออย่างนี้ๆ เหตุให้เกิดสังขารทั้งหลายคืออย่างนี้ๆ ความไม่ตั้งอยู่ ได้ แห่งสังขารทั้งหลาย คืออย่างนี้ๆ และว่า

วิญญาณ คืออย่างนี้ๆ เหตุให้ เกิดวิญญาณ คืออย่างนี้ ความไม่ตั้งอยู่ได้ แห่งวิญญาณ คืออย่างนี้ๆ

และว่า เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี..เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
เพราะสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี.. เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ

ข้อนี้ได้แก่ความที่
เพราะมีอวิชชาเป็นป๎จจัย จึงมีสังขารทั้งหลาย 
เพราะมีสังขารเป็นป๎จจัย จึงมีวิญญาณ
เพราะมีวิญญาณเป็นป๎จจัย จึงมีนามรูป
เพราะมีนามรูปเป็นป๎จจัย จึงมีสฬายตนะ
เพราะมีสฬายตนะเป็นป๎จจัย จึงมีผัสสะ
เพราะมีผัสสะเป็นป๎จจัย จึงมีเวทนา
เพราะมีเวทนาเป็นป๎จจัย จึงมีตัณหา
เพราะมีตัณหาเป็นป๎จจัย จึงมีอุปาทาน
เพราะมีอุปาทานเป็นป๎จจัย จึงมีภพ
เพราะมีภพเป็นป๎จจัย จึงมีชาติ
เพราะมีชาติเป็นป๎จจัย ชรามรณะ โสกะปริเทวะ ทุกขะโทมนัส อุปายาสทั้งหลาย จึง เกิดขึ้นครบถ้วน ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้ 

เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือแห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว จึงมีความดับแห่ง สังขาร 
เพราะมีความดับแห่งสังขาร จึงมีความดับแห่งวิญญาณ
เพราะมีความดับแห่งวิญญาณ จึงมีความดับแห่งนามรูป
เพราะมีความดับแห่งนามรูป จึงมีความดับแห่งสฬายตนะ
เพราะมีความดับแห่งสฬายตนะ จึงมีความดับแห่งผัสสะ
เพราะมีความดับแห่งผัสสะ จึงมีความดับแห่งเวทนา
เพราะมีความดับแห่งเวทนา จึงมีความดับแห่งตัณหา
เพราะมีความดับแห่งตัณหา จึงมีความดับแห่งอุปาทาน
เพราะมีความดับแห่งอุปาทาน จึงมีความดับแห่งภพ
เพราะมีความดับแห่งภพ จึงมีความดับแห่งชาติ
เพราะมีความดับแห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย จึงดับสิ้น
ความดับลงแห่งกองทุกข์ ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้" ดังนี้ แล.