ผู้รับทาน กับผลที่ได้ (นัยที่ ๒)
-บาลี ติก. อํ. ๒๐/๓๑๗/๕๓๙.

ภิกษุทั้งหลาย ! ผ้าทอด้วยเปลือกปอ ถึงจะยังใหม่อยู่ สีก็ไม่งาม นุ่งห่มเข้าก็เจ็บเนื้อ ราคาก็ถูก แม้จะกลางใหม่ กลางเก่าแล้ว สีก็ยังไม่งาม นุ่งห่มเข้าก็ยังเจ็บเนื้อ ราคาก็ถูกมาก แม้จะเก่าคร่ำแล้ว สีก็ยังไม่งาม นุ่งห่มเข้าก็ยังเจ็บเนื้อ ราคาก็ถูกมาก อยู่นั่นเอง ผ้าเปลือกปอ ที่เก่าคร่ำแล้วมีแต่จะถูกใช้เช็ดหม้อข้าว หรือทิ้งอยู่ตามกอง ขยะมูลฝอย นี้ฉันใด.

ภิกษุบวชใหม่ ผู้ทุศีล
1.ภิกษุผู้ทุศีล เราก็กล่าวว่า มีความเป็นอยู่เลวทราม มีผิวพรรณไม่งาม เหมือนผ้า เปลือกปอ ที่มีสีไม่งามนั่นแหละ

2.ชนเหล่าใด คบหาสมาคม เข้าใกล้ ทำตามเยี่ยงอย่างของภิกษุผู้ทุศีลนั้น ย่อมเกิด สิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ เป็นทุกข์แก่ชนเหล่านั้น ตลอดกาลนาน ใครใกล้ชิด ก็เจ็บเนื้อ เหมือนผ้าเปลือกปอ

3.ภิกษุที่ทุศีล รับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ ของชนเหล่าใด ทานนั้นย่อมไม่มีผลใหญ่ ไม่มีอานิสงส์ใหญ่แก่ชนเหล่านั้น เรากล่าวภิกษุนั้นว่ามีค่าน้อย เหมือนผ้าเปลือกปอ ราคาถูก

ภิกษุ มัชฌิมภูมิ (ยังไม่เป็นเถระ)
1. มัชฌิมภูมิ ผู้ทุศีล มีความเป็นอยู่เลวทราม ก็มีผิวพรรณไม่งาม เหมือนผ้าเปลือกปอ ที่มีสีไม่งามนั่นแหละ

2. ชนเหล่าใด คบหาสมาคม เข้าใกล้ ทำตามเยี่ยงอย่างของภิกษุนั้น ย่อมเกิดสิ่งอัน ไม่เป็นประโยชน์ เป็นทุกข์แก่ชนเหล่านั้น ตลอดกาลนาน นุ่งห่มก็เจ็บเนื้อเหมือนผ้า เปลือกปอ

3.ภิกษุนั้น รับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ ของชนเหล่าใด ทานนั้นย่อมไม่มีผลใหญ่ ไม่มีอานิสงส์ใหญ่ แก่ชนเหล่านั้น เรากล่าวภิกษุนั้นว่า มีค่าน้อย เหมือนผ้าเปลือกปอ มีราคาถูก

ภิกษุ ผู้เป็นเถระ
1. ภิกษุเถระ ผู้ทุศีล มีความเป็นอยู่เลวทราม ก็มีผิวพรรณไม่งามเหมือนผ้าเปลือกปอ ที่มีสีไม่งามนั่นแหละ

2. ชนเหล่าใด คบหา สมาคม เข้าใกล้ ทำตามเยี่ยงอย่างของภิกษุเถระผู้ทุศีล ข้อนั้น จะเป็นทางให้เกิดสิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ เป็นทุกข์แก่ชนเหล่านั้น ตลอดกาลนาน

3.ภิกษุนั้น รับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ.. ของชนเหล่าใด ทานนั้นย่อมไม่มี ผลใหญ่ ไม่มีอานิสงส์ใหญ่แก่ชนเหล่านั้น เรากล่าวภิกษุนั้นว่า มีค่าน้อย เหมือนผ้าเปลือกปอ มีราคาถูก