กบิลพัสดุ์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

(บาลี: Kapilavatthu กปิลวัตถุ; สันสกฤต: Kapilavastu กปิลวัสตุ; อังกฤษ: Kapilavastu) เป็นชื่อเมืองหลวงของแคว้นสักกะ เป็นเมืองของพระเจ้าสุทโธทนะ ผู้เป็นพระบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะ ซึ่งต่อมาได้ตรัสรู้เป็นพระโคตมพุทธเจ้า เป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าทรงเจริญพระชนม์ และประทับอยู่จนกระทั่งพระชนมายุ 29 พรรษา

ปัจจุบันอยู่ในเขตประเทศเนปาล ติดชายแดนตอนเหนือประเทศอินเดีย ยังเหลือซากเมืองอยู่เป็นหลักฐาน และ ไม่ห่างจากเมืองนี้มี สังเวชนียสถานที่สำคัญ คือ สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า ซึ่งเรียกว่าลุมพินีวัน ปรากฏอยู่ บริเวณลุมพินีมีวัดพุทธของประเทศไทย และ ของประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาอีกหลายวัด เป็นดินแดนที่ พุทธศาสนิกชนทั่วโลก นิยมไปแสวงบุญกัน

กบิลพัสดุ์ แปลตามศัพท์ว่า "ที่อยู่ของกบิลดาบส" เพราะบริเวณที่ตั้งเมืองนี้ เคยเป็นที่อยู่อาศัยของดาบสชื่อ กบิล พวกเจ้าศากยะได้มาจับจองตั้งเป็นเมืองขึ้น และตั้งชื่อเมืองใหม่นี้ว่ากบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ กบิลดาบส

ความสำคัญ

ไม่มีหลักฐานทางโบราณคดีที่หนักแน่น ว่าสถานที่ปัจจุบันที่ ใช้เป็นสังเวชนียสถาน เพื่ออุตสาหกรรมการท่องเที่ยว และแสวงบุญของชาวพุทธนั้น เป็นเมืองกบิลพัสดุ์จริงตามพระไตรปิฏก

เมืองกบิลพัสดุ์ในปัจจุบัน

ในปี พ.ศ. 2442 นักโบราณคดีได้แกะรอย แนวที่ตั้งของเสาพระเจ้าอโศกมหาราช และตำนานการสร้างเมือง มาจนพบกับเมืองโบราณร้างชื่อ "ติเลาราโกต" อยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับกรุงกบิลพัสดุ์ ตามที่ระบุในเอกสารหลายฉบับ "อยู่ทางใต้ของเชิงเขาหิมาลัย 16 กิโลเมตร สวนลุมพินีวันห่างออกไป 35 กิโลเมตร ทางตะวันออก ทางตะวันตกมีลำน้ำสาขา ของแม่น้ำคงคาไหลผ่าน"

หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดี ยืนยันว่ามีความเป็นเมืองโบราณ ตั้งแต่ก่อนพุทธกาลประมาณ 100 ปี และ ได้ความเจริญต่อเนื่อง มาจนถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 7 ก่อนที่จะถูกทิ้งร้างไป

ปัจจุบันเมืองโบราณติเลาราโกตแห่งนี้ รวมทั้งลุมพินีวัน ได้รับการประกาศ จากยูเนสโก ให้นับเป็นมรดกโลก ที่อยู่ในประเทศเนปาล

                          ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์
                         ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์

                          ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์