(เนื้อหาพอสังเขป)
ภูมกสูตร
อสิพันธกบุตร เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ได้ทูลถาม พระผู้มีพระภาคว่า พวกพราหมณ์ชาวปัจฉาภูมิ มีคณโฑน้ำ ติดตัว ประดับ พวงมาลัย สาหร่าย อาบน้ำทุกเช้าเย็น บำเรอไฟ พราหมณ์เหล่านั้น ชื่อว่ายังสัตว์ ที่ตายทำกาละ แล้วให้เป็นขึ้น ให้รู้ชอบ ชวนให้เข้าสวรรค์ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็พระผู้มีพระภาค ผู้เป็นพระอรหันตสัมมา สัมพุทธเจ้า สามารถกระทำให้สัตว์โลก ทั้งหมดเมื่อตายไป พึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ได้หรือ
พ.บุรุษนั้นเมื่อตายไปพึงเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ เพราะเหตุการสวดวิงวอน เพราะเหตุการสรรเสริญ หรือ เพราะเหตุ การประนมมือ เดินเวียนรอบดังนี้หรือ ฯ
เปรียบเหมือนบุรุษโยนหินลงในห้วงน้ำลึก หมู่มหาชนพึงมาประชุมกันแล้ว สวดวิงวอน สรรเสริญ ประนมมือ เดินเวียนรอบหินนั้นว่า ขอจงโผล่ขึ้นเถิดท่านก้อนหิน ขอจงลอยขึ้นเถิด ท่านก้อนหิน ขอจงขึ้นบกเถิด ท่านก้อนหิน ท่านจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ก้อนหินนั้นพึงโผล่ ขึ้น พึงลอยขึ้น หรือพึงขึ้นบก เพราะเหตุการสวดวิงวอน สรรเสริญประนมมือ เดินเวียน รอบ ของหมู่มหาชนบ้าง หรือ ฯ |
