เว็บไซต์ อนาคามี เผยแพร่คำพระศาสดา เผยแพร่คำสอนตถาคต เว็บไซต์เผยแพร่พระสุตรคำสอนของพระพุทธเจ้า คลิปคำสอน คลิปสาธยายธรรม
 
ค้นหาคำที่ต้องการ          

 
  ปริชานสูตรที่ ๑ 220  
 
  (โดยย่อ)

ดูกรภิกขุทั้งหลาย
บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด
ยังละไม่ได้ ซึ่งสิ่งทั้งปวง ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ก็สิ่งทั้งปวงคืออะไร?
คือ ตา รูป จักขุวิญญาณ จักษุสัมผัส
แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่าอทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะจักขุสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
ส่วน หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็ตรัสทำนองเดียวกัน

ในทางตรงกันข้าม
ส่วนบุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ซึ่งสิ่งทั้งปวง เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
เรื่องสำคัญของพระพุทธเจ้า
การบำเพ็ญบารมีในอดีตชาติ
การประสูติ แสงสว่าง แผ่นดินไหว
แสวงหาสัจจะบำเพ็ญทุกรกิริยา
ปัญจวัคคีย์หลีก สิ่งที่ตรัสรู้
ตรัสรู้ แสดงเทศนาปัญจวัคคีย์
ปลงสังขาร ปรินิพพาน
ลำดับขั้นการปรินิพพาน
เทวดาแสดงฤทธิ์ขณะถวายเพลิง
แบ่งพระสรีระออกเป็น ๘ ส่วน
 


พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๘ หน้าที่ ๑๕

ปริชานสูตรที่ ๑


            [๒๗] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกับภิกขุทั้งหลายว่า ดูกรภิกขุทั้งหลาย บุคคล ยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ซึ่งสิ่งทั้งปวง ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

(ผู้ยังไม่รู้ซึ่งสิ่งทั้งปวง จึงไม่ควรเป็นผู้สิ้นทุกข์)

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ก็สิ่งทั้งปวงคืออะไร? บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ตา บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย รูป บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จักขุวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จักขุสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่าอทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะ จักขุสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย หู บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย เสียง บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โสตวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โสตสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่าอทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะโสตสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จมูก บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กลิ่น บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ฆานวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ฆานสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะฆานสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ลิ้น บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย รส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ชิวหาวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ชิวหาสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะชิวหาสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กาย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โผฏฐัพพะ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กายวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กายสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะกายสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ใจ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ธรรมารมณ์ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย มโนวิญญาณ บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย มโนสัมผัส บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย บุคคลยังไม่รู้ยิ่ง ยังไม่กำหนดรู้ ยังไม่คลายกำหนัด ยังละไม่ได้ซึ่งสิ่งทั้งปวงเหล่านี้แล ยังเป็นผู้ไม่ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(ตรงกันข้าม)

            [๒๘] ดูกรภิกขุทั้งหลาย ส่วนบุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ซึ่งสิ่งทั้งปวง เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

(ผู้รู้ซึ่งสิ่งทั้งปวง จึงควรเป็นผู้สิ้นทุกข์)

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ก็สิ่งทั้งปวงคืออะไร?
บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ตา บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย รูป บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จักขุวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จักขุสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักขุสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย หู บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย เสียง บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โสตวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โสตสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะโสตสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย จมูก บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กลิ่น บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ฆานวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ฆานสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะฆานสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ลิ้น บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย รส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ชิวหาวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ชิวหาสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะชิวหาสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กาย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย โผฏฐัพพะ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กายวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย กายสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะกายสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ใจ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย ธรรมารมณ์ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย มโนวิญญาณ บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย มโนสัมผัส บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรือว่า อทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์

ดูกรภิกขุทั้งหลาย บุคคลผู้ที่รู้ยิ่ง กำหนดรู้ คลายกำหนัดได้ ละได้ ซึ่งสิ่งทั้งปวง เหล่านี้แล เป็นผู้ควรเพื่อความสิ้นทุกข์ เมื่อพระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิต นี้แล้ว ภิกขุเหล่านั้นชื่นชม ยินดีพระภาษิตของพระผู้มีพระภาค ด้วยประการฉะนี้แล.


 
พุทธวจน : อ่านคำสอนพระศาสดา อ่านแบบสบายตา โดยคัดลอกหนังสือทั้งเล่มมาจัดทำเป็นเว็บเพจ (คลิกอ่านพร้อมดาวน์โหลดไฟล์ pdf)
90 90 90 90
พุทธประวัติ ขุมทรัพย์ อริยสัจ
ภาคต้น
อริยสัจ
ภาคปลาย
ปฏิจจ ปฐมธรรม ตถาคต อนาคามี อินทรีย์
สังวร
สัตว์
สัตตานัง
ทาน
สกทาคามี
ฆราวาส
ชั้นเลิศ
มรรควิธี
ที่ง่าย
อริยวินัย เดรัจฉานวิชา กรรม สมถะ
วิปัสสนา
โสดาบัน นา
ปานสติ
จิต มโน
วิญญาณ
ก้าวย่าง
อย่างพุทธะ
ตามรอย
ธรรม
ภพ ภูมิ
พุทธวจน
สาธยาย
ธรรม
สังโยชน์