ลักษณะแห่งศรัทธา ของผู้มีศรัทธา 11 ประการ
(พระสูตรแบบย่อ) ดูฉบับเต็ม

1 ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศีล
สำรวมแล้วในปาติโมกขสังวร
ถึงพร้อมด้วยอาจาระและโคจร

2 ภิกษุเป็นผู้มีสุตะมาก ทรงสุตะ สั่งสมสุตะ
เป็นผู้ได้สดับมามาก ทรงไว้ คล่องปาก ขึ้นใจ
แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฐิ ซึ่งธรรมทั้งหลาย
อันงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด
ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งอรรถ
พร้อมทั้งพยัญชนะ บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง.

3 ภิกษุเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี

4 ภิกษุเป็นผู้ว่าง่าย ประกอบด้วยธรรม
เครื่องกระทำให้เป็นผู้ว่าง่าย เป็นผู้อดทน
เป็นผู้รับอนุศาสนีย์โดยเคารพ

5 ภิกษุเป็นผู้ขยัน ไม่เกียจคร้าน ในกรณียกิจ
ทั้งสูงและต่ำของเพื่อนสพรหมจารีทั้งหลาย
ประกอบด้วยปัญญาเป็นเครื่องพิจารณา
อันเป็นอุบายในกรณียกิจนั้น.

6 ภิกษุเป็นผู้ใคร่ธรรม กล่าวคำเป็นที่รัก
เป็นผู้มีความปราโมทย์อย่างยิ่งในธรรมอันยิ่ง ในวินัยอันยิ่ง.

7 ภิกษุเป็นผู้ปรารภความเพียร เพื่อละอกุศลธรรม
เพื่อยังกุศลธรรมให้ถึงพร้อม เป็นผู้มีกำลัง มีความบากบั่นมั่นคง
ไม่ทอดธุระในกุศลธรรม

8 ภิกษุเป็นผู้ได้ตามปรารถนา ได้โดยไม่ยาก
ได้โดยไม่ลำบากซึ่งฌาน(ทั้ง) ๔ อันมีในจิตอันยิ่ง
เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน.

9 ภิกษุระลึกถึงชาติก่อนได้เป็นอันมาก

10 ภิกษุเห็นหมู่สัตว์กำลังจุติ กำลังอุปบัติ เลว ประณีต
มีผิวพรรณดี มีผิวพรรณทราม ได้ดี ตกยาก
ด้วยทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ล่วงจักษุของมนุษย์.

11 ภิกษุทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ
อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป
ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบันเข้าถึงอยู่

(ภาษาไทย) เอกาทสก. อํ. ๒๔/๓๑๒ – ๓๑๖/๒๒๑
พุทธวจน จากพระโอษฐ ตถาคต อรหัตสัมมาสัมพุทธะ