ขุมทรัพย์จากพระโอษฐ์หน้า 217

ศีลอยู่เคียงคู่กับปัญญาเสมอ


พราหมณ์ ! องค์สองประการนี้จะยกเสียอีกประการหนึ่ง บัญญัติคน ผู้ประกอบด้วย องค์เพียง ประการเดียว ว่าเป็นพราหมณ์ และคนผู้ประกอบด้วย องค์เพียงประการ เดียว เมื่อกล่าวว่า ตนเป็น พราหมณ์ได้ชื่อว่า กล่าวชอบ ไม่ต้องกล่าวเท็จ จะได้ หรือไม่ ?

“ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ! องค์สองประการนี้จะยกเสียอีกประการหนึ่งหาได้ไม่เพราะว่า
ศีล ย่อม ชำระปัญญาให้บริสุทธิ์ และ
ปัญญาเล่าก็ชำระศีลให้บริสุทธิ์เหมือนกัน

ศีลอยู่ที่ใด ปัญญาอยู่ที่นั้น, ปัญญาอยู่ที่ใด ศีลอยู่ที่นั้น
ผู้มีศีลก็มีปัญญา ผู้มีปัญญาก็มีศีล

บัณฑิตทั้งหลายย่อมกล่าวถึงศีล และปัญญาว่า เป็นของเลิศในโลก.

ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ !
เปรียบเหมือนคนล้างมือด้วยมือ หรือล้างเท้าด้วยเท้า ฉันใด
ศีลย่อมชำระปัญญา ให้บริสุทธิ์ และ
ปัญญาเล่าก็ชำระศีลให้บริสุทธิ์เหมือนกัน

ศีลอยู่ที่ใด ปัญญาอยู่ที่นั้น ปัญญาอยู่ที่ใด ศีลอยู่ที่นั้น ผู้มีศีลก็มีปัญญา ผู้มีปัญญาก็มีศีล

บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมกล่าวถึงศีลและปัญญา ว่าเป็นของเลิศในโลก ฉันนั้น เหมือนกัน”

พราหมณ์ ! ข้อนั้น เป็นอย่างนั้น ๆ แหละพราหมณ์. ศีล ย่อมชำระ ปัญญาให้บริสุทธิ์ และปัญญาเล่า ก็ชำระศีลให้บริสุทธิ์เหมือนกัน ศีล อยู่ที่ใด ปัญญาอยู่ที่นั้น ปัญญาอยู่ที่ใด ศีลอยู่ที่นั้น ผู้มีศีลก็มีปัญญา ผู้มีปัญญา ก็มีศีล บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมกล่าวถึงศีลและปัญญา ว่าเป็นของเลิศ ในโลก

พราหมณ์ ! เปรียบเหมือนคนล้างมือด้วยมือ หรือล้างเท้าด้วยเท้า ฉันใด ศีล ย่อมชำระปัญญา ให้บริสุทธิ์และปัญญาเล่าก็ชำระศีลให้บริสุทธิ์เหมือนกัน ศีลอยู่ที่ใด ปัญญาอยู่ที่นั้น ปัญญาอยู่ที่ใด ศีลอยู่ที่นั้น ผู้มีศีลก็มีปัญญา ผู้มีปัญญาก็มีศีล บัณฑิตทั้งหลายย่อมกล่าวถึงศีลและปัญญา ว่าเป็นของเลิศ ในโลก ฉันนั้นเหมือนกัน.